1002889798

Mając taki zbiór wskazań można rysować mapy wad oraz przeprowadzać automatyczną ocenę spoiny wg norm lub innych procedur. Na rynku pojawiało się wiele metod pomiaru odległości X m.in. poprzez:

poruszanie głowicy ze stałą prędkością,

-    użycie fali powierzchniowej (typu R), wykorzystanie enkodera linkowego,

-    układ mechaniczny przesuwający i rejestrujący położenia głowicy.

Każdy z tych sposobów ma swoje wady i zalety, które wpłynęły na ich stosowanie w badaniach ultradźwiękowych. Osobnym zagadnieniem jest automatyczna ocena zarejestrowanych wskazań, bo prawie wszystkie firmy oferują skanery bez takiej możliwości.

5.1.    Pomiar odległości poprzez poruszanie głowicy ze stałą prędkością

W metodzie pomiaru odległości głowicę operator porusza ze stałą i znaną prędkością. Lokalizacja położenia wskazania polega na obliczeniu drogi wg klasycznego wzoru -droga = prędkość x czas. od momentu startu. Jest oczywiste, że jest to sposób tak mało dokładny, że jest raczej gadżetem niż przyrządem pomiarowy.

5.2.    Pomiar odległości poprzez poruszanie głowicą za pomocą silników krokowych

Zastosowanie silników krokowych do poruszania głowicą zapewnia dużą precyzje pomiaru odległości, ale ma szereg istotnych wad, które spowodowały że nie jest ona używana powszechnie w pomiarach. Te wady to:

-    problemy kontaktu głowicy z podłożem w przypadku najechania głowicą na nierówność, odprysk

-    wysoka cena zestawu,

-    czasochłonność związana z przygotowaniem zestawu do badania,

-    wymiary geometryczne zestawu.

5.3.    Pomiar odległości poprzez wykorzystanie fali typu R

Metoda pomiaru odległości poprzez wykorzystanie do tego celu fali powierzchniowej Railegha (nazywana falą typu R) polega na pomiarze czasu przepływu fali pomiędzy dwoma głowicami: nadawczą i odbiorczą. Przy znanej prędkości fali można obliczyć odległość pomiędzy tymi głowicami. Skaner wykorzystujący tą metodę pomiaru został opracowany w 1986r przez firmę ULTRA. Jako jeden z pierwszych w technice cyfrowej i jako jedyny mający właściwość oceny spoin wg norm.

Głowica nadawcza fali R

Głowica badawcza i sprzężona z nią głowica odbiorcza fali R

Rys. 5 Schematyczna zasada pomiaru odległości X

W tej metodzie głowica nadawcza jest nieruchoma i umieszczona na początku spoiny, natomiast głowica odbiorcza jest falą powierzchniową sprzężona z głowicą badawczą. Poruszając głowicą badawczą zmieniamy w ten sposób odległość Xzm pomiędzy głowicą nadawczą a głowicą odbiorczą fali powierzchniowej. Drugą cechą tego skanera (nie

104