Laboratorium problemowe. Model Helikoptera, Sprawozdanie.
Wykres 9 - Metoda strojonego modelu - Odpowiedź obiektu i modelu
W trakcie procedury strojenia otrzymano następujące wyniki:
/ = 0.0460 [kg ■ m2] p = 4.3 • 10~3[Nm s]
Różnią się one od tych wyznaczonych metodą analityczną o ok 20%. Można je jednak uznać za bardziej wiarygodne, ze względu na zdecydowanie większe podobieństwo przebiegów: teoretycznego i rzeczywistego.
Identyfikacja parametrów belki nasuwa kilka spostrzeżeń:
• Przybliżenie oporów ruchu tarcie wiskotycznym jest najprawdopodobniej głównym źródłem niedokładności modelowania
• Przy małych amplitudach drgań rzeczywiste tłumienie drgań jest silniejsze niż to wyznaczone teoretycznie. Tarcie w fizyce jest zjawiskiem bardzo trudnym do modelowania i przybliżanie go zależnością liniową musi prowadzić do niedokładności
• Kolumna helikoptera zablokowana jest w osi pionowej. Dla różnych prędkości śmigła moment generowany przez opór powietrza (kompensowany przez blokadę) jest inny. Fakt ten powoduje zmienną siłę docisku pomiędzy kolumną a blokadą, a w konsekwencji również zmienny współczynnik tarcia
Zadaniem sterowania była stabilizacja obiektu w wybranym punkcie. Pozwoliło to na dobór tego punktu a następnie przybliżenie zachowania obiektu w jego otoczeniu modelem liniowym.
Strona 16 z 27