1250463503

22. Sądzę, że dla wszystkich byłoby lepiej gdybym umarł.

Siedem lub więcej potwierdzeń albo potwierdzenie punktu 12 lub 3 w czasie dłuższym niż dwa tygodnie świadczy o tym, że prawdopodobnie masz kłopoty z depresją. Potrzebna ci profesjonalna pomoc. Skontaktuj się z psychologiem a poczujesz się lepiej.

3. Wykład i dyskusja - źródła depresji:

a)    Czynniki wewnętrzne - predyspozycje genetyczne.

Można odziedziczyć skłonność organizmu do określonych fizycznych objawów depresji np. ból głowy, niestrawność. Jednak depresja jako tako wynika z niewłaściwej metody radzenia sobie z gniewem i poczuciem winy. Inne czynniki emocjonalne to zaniżone poczucie własnej wartości oraz samotność.

Wzięcie odpowiedzialności za własną depresję dla większości jest trudne. O wiele łatwiej jest zrzucić winę na rodziców, otoczenie czy geny. Wewnętrzne czynniki depresyjne -przynajmniej w początkowej fazie - podlegają naszej kontroli.

b)    Czynniki zewnętrzne.

Na czynniki zewnętrzne zasadniczo nie mamy wpływu. Są one często impulsem prowadzącym do depresji. Impuls jednak wyzwala jakąś reakcję, ale to czy będzie ona właściwa czy nie, zależy już od nas.

-    Istotna strata - śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, problem zdrowotny, poważny wypadek.

-    Istotna zmiana - niewłaściwa reakcja na zmianę sytuacji życiowej (przeprowadzka, zmiana szkoły) - stres.

-    Zraniony obraz samego siebie - depresję może wyzwolić uraz emocjonalny uderzający

w obraz własnego siebie. Zerwanie związku, rozwód rodziców wywołuje poczucie porzucenia lub przeświadczenie o własnej bezwartościowości, czego następstwem może być depresja.

-    Wymuszona perspektywa. Rozhierarchizowanie wartości w obliczu różnych pokus i presji. Świat ukazywany w mediach i rzeczywistości (władza, bogactwo, agresja, przemoc) budzi zazdrość. Człowiek zaczyna, więc kwestionować swoje zasady. Obronąjest przyjęcie prawidłowej hierarchii wartości, - co dla mnie jest najważniejsze i nie godzi w moje zasady.

3. Ćwiczenie - pajęczyna

Uczniowie siedzą w kręgu i przerzucają kolejno do wybranej osoby motek wełny, wypowiadając zdanie, zaczynające się od: „Lubię cię za...” (dokończenie zdania musi mieć charakter pozytywny). Każdy uczestnik zatrzymuje odcinek włóczki. Powstałą pajęczynę rozplątujemy, wracając tą samą drogą. Każdy uczestnik dokańcza zdanie: „Cenię w tobie...” (dokończenie zdania musi mieć charakter pozytywny).

Następnie każdy z uczniów odpowiada na pytania - Jak się czułeś? Czy miło jest usłyszeć o sobie coś pozytywnego?