Cele: 1) zapoznanie z treningiem asertywności jako specyficzną formy pomocy psychologicznej i metodą automodyfikacji 2) praktyczny trening zachowań asertywnych 3) wytworzenie umiejętności rozpoznawania i stosowania zachowań asertywnych oraz uświadomienie konsekwencji braku asertywności w życiu codziennym.
Treści programowe: 1) wprowadzenie do teorii zachowań asertywnych 2) zadaniowe i behawioralne aspekty treningu asertywności 3) reagowanie na krytykę i atak 4) reagowanie na zakłopotanie 5) obrona swoich praw w sytuacjach społecznych 5) inicjatywa w kontaktach towarzyskich 7) wyrażanie uczuć pozytywnych 8) wyrażanie uczuć negatywnych 9) przyjmowanie uczuć i opinii innych osób 10) stanowienie swoich praw 11) wyrażanie osobistych opinii i przekonań 12) wystąpienia na forum publicznym 13) praca nad poczuciem winy i krzywdy 14) metodyka treningu asertywności.
Warunki zaliczenia: obecność, aktywność na zajęciach
Literatura:
1. Faber A., Mazlish E.: Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, Poznań 1992
2. Grzesiuk L., Trzebińska E.: Jak ludzie porozumiewają się, Warszawa 1978
3. Hamer H.: Klucz do efektywności nauczania. Warszawa 1994
4. Hare B.: Bądź asertywny, skuteczne sposoby komunikacji. Łódź 1997
5. Hauck P.: Jak walczyć o samego siebie, Warszawa 1995
6. Kisiel M.: Terapia osób współuzależnionych, Warszawa 1997
7. Król-Fijewska M.: Trening asertywności. Warszawa 1993
8. Mika S.: Jak modyfikować własne zachowania, Warszawa 1987
9. Poznaniak W.: Wybrane zagadnienia terapii behawioralnej w: Społeczna psychologia kliniczna, red. Sęk H., Warszawa 1993
10. Rees S., Graham R.S.: Bądź sobą, trening asertywności, Warszawa 1996
11. Rosenberg.: Porozumienie bez przemocy - o języku serca, Jacek Santorski & CO, Warszawa 2003
12. Szczepańska H.: Trening asertywności dla współuzależnionych, Warszawa 1996
13. Sztander W.: Rozmowy, które pomagają, Warszawa 1997 Przedmiot: Warsztat asertywności (kontakt interpersonalny - studia zaoczne)
I Nr 05.1 - 13 - 02 - D / 60 I
dr Zbigniew Wieczorek Instytut Pedagogiki Społecznej Zakład Pedagogiki Społecznej
Rok |
1 |
II |
III |
IV |
V | |||||
Semestr |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
Liczba godzin w semestrze |
18 | |||||||||
Punkty ECTS |
2 |
Forma kształcenia: konwersatoria
Cele: 1) zapoznanie z treningiem asertywności jako specyficzną formy pomocy psychologicznej i metodą automodyfikacji 2) praktyczny trening zachowań asertywnych 3) wytworzenie umiejętności rozpoznawania i stosowania zachowań asertywnych oraz uświadomienie konsekwencji braku asertywności w życiu codziennym.
Treści programowe: 1) wprowadzenie do teorii zachowań asertywnych 2) zadaniowe i behawioralne aspekty treningu asertywności 3) reagowanie na krytykę i atak 4) reagowanie na zakłopotanie 5) obrona swoich praw w sytuacjach społecznych 5) inicjatywa w kontaktach towarzyskich 7) wyrażanie uczuć pozytywnych 8) wyrażanie uczuć negatywnych 9) przyjmowanie uczuć i opinii innych osób 10) stanowienie swoich praw 11) wyrażanie osobistych opinii i przekonań 12) wystąpienia na forum publicznym 13) praca nad poczuciem winy i krzywdy 14) metodyka treningu asertywności.
Warunki zaliczenia: obecność, aktywność na zajęciach
Literatura:
1. Faber A., Mazlish E.: Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, Poznań 1992
2. Grzesiuk L., Trzebińska E.: Jak ludzie porozumiewają się, Warszawa 1978