tendencja do zachowań frustracyjnych, jako przyczyna niepowodzeń w uczeniu się matematyki * poziom rozwoju funkcji percepcyjno - motorycznych a niepowodzenia w uczeniu się matematyki * zaburzenia w tworzeniu się u dzieci „obrazu własnego ja" jako przyczyna i skutek niepowodzeń w uczeniu się matematyki. Praca dydaktyczno - wyrównawcza dla dzieci, które doznają niepowodzeń w uczeniu się matematyki na poziomie klas początkowych: psychologiczne i pedagogiczne podstawy prowadzenia zajęć dydaktyczno - wyrównawczych * realne możliwości stymulacji rozwoju i korekty zaburzeń rozwojowych u dzieci * zagadnienia strefy warunkiem dobrej terapii ♦wykorzystanie w terapii mechanizmów interioryzacji, modelowania i naśladowania oraz systemu wzmocnień * zasady prowadzenia terapii z dziećmi, które doznają niepowodzeń w uczeniu się matematyki * zasada stawiania zadań oraz wymagań w miarę strefy najbliższego rozwoju * zasada bezwzględnej akceptacji i dobrego kontaktu z dzieckiem * zasada pełnej opieki wychowawczej i współpracy ze środowiskiem szkolnym i rodzinnym dziecka * sposoby konstruowania programów terapii dla dzieci z niepowodzeniami w uczeniu się matematyki stosownie do indywidualnych potrzeb i możliwości tych dzieci * metody oddziaływania terapeutycznego w przypadkach niepowodzeń w uczeniu się matematyki * kształtowanie operacji intelektualnych z wykorzystaniem modelowania i interioryzacji * modelowanie odporności emocjonalnej oraz nawyków racjonalnego zachowania się dzieci w sytuacjach trudnych * wykorzystanie metod czynnościowych w rozwijaniu myślenia oraz rekonstruowania systemu wiadomości i umiejętności matematycznych dzieci * przykłady ćwiczeń gier i zabaw szczególnie przydatnych w prowadzeniu zajęć dydaktyczno -wyrównawczych dla dzieci z niepowodzeniami w uczeniu się matematyki
8. Metodyka zajęć terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami rozwoju emocjonalnego i społecznego 20 godz.
Relacje emocjonalne w rodzinie: systemy kontroli oraz stosunek do dziecka (osobowy -przedmiotowy) jako zasadnicze źródła zaburzeń w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Kompensacyjne możliwości szkoły w zakresie równoważenia niekorzystnych z punktu widzenia rozwoju dziecka cech środowiska rodzinnego. Negatywny obraz własnej osoby i niska ocena własnych możliwości, zanegowanie wartości nauki szkolnej jako główne konsekwencje błędów wychowawczych rodziców i nauczycieli. Zadanie zajęć terapeutycznych: zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych dziecka, rozładowywanie napięć emocjonalnych, rozwijanie samowiedzy, rozwijanie wrażliwości na innych ludzi, kształcenie umiejętności rozwiązywania własnych problemów, uczenie rozwiązywania sytuacji konfliktowych w sposób akceptowany