1841899639

48 TWÓRCZOŚĆ

(poz. 470); toż wyd. nasŁ W-wa 1925; Pisma zebrane. T. 33. W-wa 1950 (poz. 478); Anastazja... I pieśń niech zapłacze. W-wa 1977 (poz. 498).

Dedykacja w formie przedmowy: Do Pana Antoniego Kamieńskiego.

Przeróbka

Anastazja. Sztuka w 3 aktach z powieści E. Orzeszkowej przerobił Adolf Wałewski.

Wyst. Kr. 1904

Przekład r o Anastasija. Powiesi*. Tłum. N. Pie-riełygin i A. Malcwicz. Moskwa 1902. - Anastasija. Powiesi*. W wyd.: Sobranije soczinienij w dwienadcati tomach. T. 7. Kijów 1902 (poz. 541). - Anastasija. Razskaz. Niwa (Pelersb.) 1902 nr 30 | zapewne fragm. J. - Anastasija. Powiesi'. W wyd.: Sobranije soczinienij. T. 6. Pelersb. 1907 (poz. 546).

1901

140.    Rocznica. Powst. zapewne pod koniec lutego lub na początku marca 1901.

Pierwodr.: Rozwój (Lodź) 1901 nr 81 (7 kwietnia; pt. W rocznicę); toż Kłosy 1901 nr 2; toż Nowa Reforma 1902 Dod. lit. do nr 75.

Autograf zaginiony.

Wyd. nasi.: w zbiorku: Przędze. W-wa 1903 (poz. 467); Bławatek (Lw.) 1904 s. 43-50; Pisma zebrane. T 34. W-wu 1950 (po/.. 478).

Przekład r o s.: Godowszezinu. Razskaz. Tłum. E. K. No wyj Żur nul Inostrannoj Utierutury (Pelersb.) 1905 nr 5.

141.    Z podań litewskich. Panu Leopoldowi Mćyetowi na pamiątkę. Dal.: 1901 r. Marzec. Grodno.

Ogł. L. Meyct: Z teki pośmiertnej E. Orzeszkowej. - Drobiazgi. Kur. Wars z. 1911 nr 105 (15 kwietnia).

Utwór wpisany na odwrocie fotografii Orzeszkowej; obecnie zaginiony.

142.    [..Pieśń jest wieczną”]. Powst. przed 9 marca 1901. [Inc.: „Anioł o zmroku wieczornym zleciał na pustynię...].

Pierwodr.: Tęcza 1936 nr 5 [maj; tytuł nadany przez red. pisma].

Autogruf zaginiony.

Wyd. nast.: E. Orzeszkowa: Listy. T I. W-wa 1937 s. 333-334 (bez tytułu).

Jest to utwór bez tytułu, nazwany przez autorkę „alegorią*. przesiany w liście bez daty do poety i muzyka H. Skir-muntla. Data stempla pocztowego: 24 II (9 III) 1901, Grodno.

143.    Po co? Bajka.

Pierwodr.: Tyg. Pol. 1901 nr I (6 kwietnia)^ [tu fuscimile podpisu].

Autograf-brulion uszkodzony w Arch. E O. nr 34.

Wyd nast.: Kur Lw. 1903 nr 38-39, 41-43, 45. 49. 51. w zbiorku: Przędze. W-wu 1903 (poz. 467); Bławatek (Lw.) 1907 s. 106-141; Pisma zebrane. T. 34. W-wa 1950 (poz. 478).

144.    Dwie. Nowela.

Pierwodr.: Gaz. Pol. 1901 nr 340 (12 gru-dnia)-342, 344, 346-348; toż przedr. Gaz. Lw. 1902 nr 242-250.

Aulograf-brulion w Arch. E. O. nr 35 [tekst ostateczny i wuriamy|.

Fol. kopii obcej ręki ze zbiorów Bibl. Publ. m. st. Warszawy sygn. 3158. Zob. Arch. E. O. nr 990.

Wyd. nast.: w zbiorku: Przędze. W-wa 1903 (poz. 467); Pisma zebrane. T. 34. W-wa 1950 (poz. 478). Przekłady

c z e s.: Tłum. B. Jasnov. W zbiorku: Z prachu cesi. Praga 1911 Yecerni zabaw XXXII l. 4. |Zob. K. Oliwa. Przeyl. Zuch. 1951 nr 3/4 s. 6061.

f r a n c.: Le Rossignoi ovcuglc (les Deux), Tłum. Konstancja z Korzeniowskich Bochwicowa. Tekst przesiany Orzeszkowej do oceny. Rkps w Arch. E. O. nr 445.

r o s.: Dwie. Nowiclla. Tłum. W. L. [W. Luwrowi. Rus-skaju Mysi (Moskwa) 1902 nr 1.

1902

145.    Pytania.

Pierwodr.: Wędrowiec 1902 nr 7 (15 lutego)-10.

Aulograf-brulion w Arch. E. O. nr 36.

Wyd. nasi.: w zbiorku: Przędze. W-wu 1903 (poz. 467); Pisma zebrane. T. 34. W-wa 1950 (poz. 478).

Dedykacja: Marii Konopnickiej w hołdzie czci dla poetki, miłości dla kobiciy. ofiarowuje Eliza Orzeszkowa.

W zbiorku „Przędze" dedykacja z podpisem: Autorka,

Jako mono fragm.: .Z Legend staro-brytańskich".

Przekład r o s.; Ru.wkaja Mysi (Moskwa) 1902 (marzec).

146.    Ad astra. Dwugłos przez Elizę Orzeszkową i Juliusza Romskiego [Tadeusza Gar-bowskiego]. Utwór ukończony w 1902 [pisany od 1899].

Pierwodr.: HibL Wars z. 1902 l. 4 z. 1 (październik)^; 1903 t. 1 z. 1-3. t. 2 z. 1-3, t. 3 z. 1-2; toż przedr. Gaz. Lw. 1903 nr 175-292 (z przerwami).

Autograf-czysiopis, przechowywany w Bibl. Nar. w W-wie. uległ zniszcz, w 1944.

Autograf-brulion. przechowywany w mieszkaniu J. Krzyżanowskiego, uległ zniszcz, w 1944.

Drobne fragm. utworu oraz fragm. notatek dot. „Ad astra” w Arch. E. O. nr 263, 711, 802. 844.

Rękopisy, fotografie, fotokopie i inne materiały po T. Gar-bowskim. ze zbiorów K. Janiczakowej, w Arch. E. O. nr 704.

Wyd. osob.: W-wa 1904 Wyd. nasi.; W-wa-Grodno 1935 Nakład Tow. im E. Orzeszkowej (tu fragm listów z 1899 E. Orzeszkowej i T. GarbowskiegoJ; Pisma zebrane. T. 35. W-wa 1950 (poz. 478).

Motto: „Są dwie melancholie na Święcie; jedna jest z mocy. druga ze słabości; pierwsza jest skrzydłami ludzi wysokich. druga kamieniem ludzi topiących się. Słowacki" (Według T. Garbowskiego - w przedmowie do wyd. z 1935 - „Wszystkie rozdziały i listy dwugłosu datowane z Kraju pochodzą od Elizy Orzeszkowej. Wszystkie inne z zagranicy napisał Juliusz Romski. oprócz krótkich listów XXXI (powinno być: XXXII), XXXII (powinno być:

XXXIII)    i obszernego rozdziału XXXIII (powinno być:

XXXIV) .... Juliusz Romski skończył część swoją „Na lodowcach" w styczniu 1902 w Krakowie, Eliza Orzeszkowa zakończyła dwugłos parę miesięcy później w Grodnie"!.

Do Niej. | Fragm. niedruk. końcowego rozdziału „Ad asiru", inc.: Gdybyś była okryta purpurą, zwieńczona koro-ni|.„”|.