2500335820

Przykłady:

Jan Paweł II (papież ; 1920-2005). — Zob. też Wojtyła, Karol (1920-2005).

Szekspir, W. — Zob. Shakespeare, William (1564-1616).

Szekspir, Wiliam. -- Zob. Shakespeare, William (1564-1616).

Szekspir, Wiljam. — Zob. Shakespeare, William (1564-1616).

Szekspir, William. — Zob. Shakespeare, William (1564-1616).

W celu odróżnienia osób występujących pod tymi samymi nazwami należy stosować dopowiedzenie (lata życia, tytuł naukowy lub zawodowy, pokrewieństwo). W razie braku tych danych należy pozostać przy samych hasłach. Odsyłacze całkowite należy sporządzić także dla drugiego członu nazwiska.

Przykłady:

Lewandowski, Andrzej (automatyka).

Lewandowski, Andrzej (dendrologia).

Lewandowski, Andrzej (informatyk).

Kowalska, Agnieszka (1958- ).

Kowalska, Agnieszka (1977- ).

Zalewski, Władysław Jastrzębiec-. -- Zob. Jastrzębiec-Zalewski, Władysław (1877-).

Hasło osobowe otrzymają m.in.:

-książki napisane przez 1,2, lub 3 autorów,

-niektóre wydawnictwa, gdzie tekst słowny jest tylko objaśnieniem ilustracji, fotografii (nazwisko autora fotografii),

-libretta i scenariusze do kompozycji muzycznych (nazwisko kompozytora).

Hasło osobowe główne nigdy nie zawiera określenia funkcji wyjaśniającej związek osoby z opisywanym dokumentem; zaś hasło dodatkowe może występować bez określenia rodzaju współpracy lub z określeniem rodzaju współpracy.

Skróty określające rodzaj współpracy są regulowane normą ⁵, oto najczęściej spotykane skróty w opracowaniu dokumentu piśmienniczego:

Rodzaj współpracy	Określenie (lub jego skrót) rodzaju współpracy
Autor, współautor
Autor posłowia	Posł.
Autor wstępu, przedmowy	Przedm.
Fotograf	Fot.
Ilustrator	II.
Opracowujący	Oprać.
Redaktor	Red.

Hasło osobowe PN-N-01229: hasło opisu bibliograficznego. ■ Warszawa : Polski Komitet Normalizacyjny, 2002, s. 35