Kolejnym przedstawieniem jest rzeźba bez tytułu, datowana na 2008 r., o wymiarach 900 x 900 x 43 cm (ilustracja numer 4). Praca znajduje się w otwartej przestrzeni przed dawną halą kolejową, która obecnie jest pracownią artysty. Obiekt przedstawia pocięte piłą kłody drewna brzozowego, mniej więcej o takich samych wymiarach, które zostały ułożone na płaszczyźnie betonowej. Kształtem pola obrazowego jest koło, im bliżej środka tym kłody są układane coraz ciaśniej. Kompozycja posiada centrum, które jest zarazem środkiem geometrycznym całego dzieła. Kompozycja obiektu jest zamknięta, luźna, obrotowa. Kierunkami rzeźby są koła, które sprawiają wrażenie krążenia, ruchu dośrodkowego. Faktura jest zróżnicowana. Poprzez ułożenie klocków na płaskiej powierzchni następuje kontrast faktury gładkiej i zróżnicowanej. Elementy układu nie noszą śladów cięcia na swej powierzchni, pokrywa je naturalna kora brzozy, która jest jednocześnie macierzystym kolorem rzeźby, kolorem lokalnym. Źródłem światła jest naturalne światło słoneczne. Poprzez układ jasnego drewna brzozowego na ciemnym betonie zauważalny staje się kontrast tych dwóch materiałów. Głównym środkiem ekspresji w pracy jest niewątpliwie dynamizm układu wciągający widza jakby w wir. Praca ta przypomina wir wodny lub okręgi na wodzie pozostawione przez rzucony kamień, bije z nich dużo energii. Może również przypominać kamiemie kręgi na przykład z Grzybnicy gdzie znajduje się cmentarz założony przez skandynawskich Gotów w I wieku naszej ery36.
Każdy krąg kamienny to skupisko kamieni. Jako miejsce pochówku naszych przodków spełnia warunki potrzebne do dokonania aktu pamięci. Miejscowi mówią, że jest to tak zwane "miejsce mocy", gdzie w ciszy i na łonie przyrody można oddać się kontemplacji, połączyć się mentalnie z "matką naturą". Ponoć jest to miejsce o szczególnych właściwościach 36 Ryszard Wołągiewicz, Grzybnica - cmentarzysko kultury wielbarskiej z kręgami kamiennymi, Koszalińskie Zeszyty Muzealne, t. 5, 1975, s. 137-161.