Dyskusja 113
skoncentrować uwagę na osiągnięciach niektórych krajów, przeprowadzając analizę tych osiągnięć w sposób kompleksowy.
Wydaje się, że listę tych krajów można określić w sposób następujący: Związek Radziecki, NRD, USA, Kanada, Szwecja i Francja. Gdybyśmy dokładnie zbadali osiągnięcia tych krajów w dziedzinie teorii i praktyki kształtowania środowiska przyrodniczego, uzyskalibyśmy cenne materiały porównawcze dla praktyki polskiej.
Konkluzje
Przedstawione uwagi nie obejmują całości zagadnienia. Pominęliśmy wiele ważnych dziedzin, jak np. wybór urządzeń i instrumentów związanych z ochroną środowiska, których produkcję na wielką skalę powinien podjąć przemysł polski. Jest to bardzo ważna decyzja; nasz przemysł powinien stać się partnerem w międzynarodowej specjalizacji pracy w zakresie urządzeń, instrumentów i kompletnych obiektów związanych z kształtowaniem i ochroną środowiska przyrodniczego.
W konkluzji trzeba podkreślić, że autor niniejszych uwag dysponuje bardzo ograniczoną wiedzą o problematyce środowiska przyrodniczego w Polsce. Stąd jest rzeczą możliwą, że niektóre założenia przyjęte w tym artykule są błędne i prowadzą do fałszywych wniosków. Niemniej wydaje się, że artykuł ten zawiera wystarczający ładunek krytycznego myślenia, aby stworzyć podstawę do wielopłaszczyznowej dyskusji na temat środowiska przyrodniczego Polski.
Byłoby rzeczą ciekawą sprawdzić, jak przedstawiciele różnych środowisk naukowych, zawodowych i regionalnych zareagują na poglądy przedstawione w tym artykule. Jeśli choćby jedna ocena krytyczna autora artykułu uzyskała potwierdzenie i skłoni do podjęcia kroków zaradczych, to warto było obciążyć zainteresowanych Czytelników trudem przeczytania tego artykułu.