3147162893

to świetny wynik, szczególnie jak na niezależny, metalowy zespół - należycie do malejącego wciąż grona tradycjonalistów, dla których album jako zwarta artystycznie całość jest czymś niezwykle ważnym?

Cieszę się, że tak uważasz (śmiech). Zawsze staramy się aby nasze płyty miały pewną koncepcję, opowiadały o czymś, miały sens. poruszały ważne dla nas sprawy. Żeby każdy mógł odnaleźć coś dla siebie.

Co istotne z wiekiem nie tracicie impetu, bo "Legenda" wydaje mi się waszą najlepszą płytą z tych trzech ostatnich - komponowanie poszło wam jak z płatka, czy nad niektórymi utworami musieliście się jednak trochę napocić, bardziej pokombinować, żeby efekt końcowy był jak najciekawszy? Paradoksalnie z roku na rok przybywa sił, twardnieje trzon (śmiech), niektóre rzeczy przychodzą łatwo, a niektóre trudniej, komponowanie bywa zaskakujące ale to dobrze, zabawa zawrze musi być. Czasami naw^ret w studio przychodzą jakieś drobne poprawki, pomysły' realizatora, coś wpadnie do głowy. Co do "Legendy" to rzeczywiście w^redług mnie najlepsza płyta Iscarioty.

Bywało, że wspierał was w tym twórczym procesie wasz dawny gitarzysta Marcin Poniedziałek, co jest nader dobitnym potwierdzeniem faktu, że Iscariota pozostaje w ludziach na zawsze, nawet jeśli już od lat nie ma ich w składzie?

Mam kontakt z niektórymi załogantami Iscarioty z Marcinem Poniedziałkiem właśnie i basistą Jackiem Szewczuwiancem. Arturem Wartakiem, wiem, że nas wspierają, ale odległość i obowiązki nie pozwala nam na mocniejszą integrację przy' piwku, (śmiech)

Nie idziecie też na łatwiznę również w warstwie tekstowej: choćby utwór tytułowy rozprawia się z mitem Sierpnia '8o, kiedy to już krótko po nim zaczęły się w Solidarności jakieś walki, podziały na frakcje, czego efektów doświadczamy do dziś, a "Międzyświat" pokazuje współczesny świat, prawdziwy raj dla Lucjana, który "znów jest na szczycie" i pewnie pozstanie na nim bardzo długo?

Ja nie rozprawiam się z mitem Sierpnia'80, wskazuję tylko jak jeden człowiek, nasz Robin Hood (tak mawiali o nim ówcześni koledzy) zawiódł... zwyczajnie dla pieniędzy', tak samo jak inny człowiek z Torunia, o którym wspominam w utworze "Nie jestem nikim szczególnym”. Kiedyś stary' diabeł zrugał młodego diabła za to, że ten cieszy' się z wojny, bo ludzie na niej są okrutni, brutalni, bezwzględni, mordują się itd. Stary' dostrzega, że mimo wszystko tli się w nich nadzieja, są zdolni do poświęceń, wielkich czynów', uciekają do Boga. więc trzeba ich zdobyć inaczej, świecidełkami. "by nie wierzyć już potem jv nić'... Tak w^f wielkim skrócie odnośnie raju. (śmiech)

Udział na waszych płytach licznych gości to już swoista tradycja, ale siedmiu dodatkowych gitarzystów to jeszcze nie mieliście, więc dla Dominika zostało raptem jedno solo w utworze "Nie pytaj mnie" - dobrze to czy źle? (śmiech)

Rzeczywiście to już tradycja (śmiech), swoiste zbieranie przez nas autografów od ludzi, których cenimy'. Oczywiście lista zaproszeń jest bardzo długa, mamy nadzieję zrealizować ją w przyszłości, na razie odmówiła nam tylko

jedna osoba, a czy' to dobrze, czy' źle muszą ocenić sami słuchacze, dla nas jest OK. (śmiech)

Piotr Radecki wsparł już was po raz trzeci, Krzysztof Pistelok drugi raz - wygląda na to, że śląska scena jest dość zintegrowana, nie odmawiacie sobie pomocy w takich sytuacjach?

Piotr i Krzysztof są honorowymi członkami Iscarioty, nie wiem czy' oni o tym wiedzą ale tak jest (śmiech). Co do tej integralności śląskiej sceny to mam swoje spostrzeżenia, ale pozwńl Wojtku, że zachowam je dla siebie.

Od czasu "Pół na pół" mamy też na waszej płycie po raz pierwszy pełnoprawne kobiece wokale, bo w "Nie pytaj mnie" śpiewa też Karolina Andrzejewska, znana z Batalion DAmour - akurat ten utwór aż prosił się o takie dopełnienie?

Tak, Karolina pasowała jak nikt inny, graliśmy kiedyś koncert z Batalionem, poznaliśmy się i polubili, w odpowiednim czasie zaproponowaliśmy współpracę. Fajnie było znów pracować z kobietą na wokalu, (śmiech)

Ponownie nagrywaliście w Zed Studio Tomasza Zalewskiego - już chyba nie wyobrażacie sobie sytuacji, że moglibyście pracować gdzie indziej i z kimś innym?

Tomasz to niekwestionowany' fachowiec, nagraliśmy u niego pięć płyt, z których jesteśmy' zadowoleni. W sumie bardzo wiele czynników składa się na to, że decydujemy' się na współpracę z Tomaszem, zawsze możemy liczyć na Jego pomoc.

Finiszowaliście w marcu - zdążyliście przed ogłoszeniem lockdownu, czy końcówka była dość nerwowa, trzeba było spieszyć się?

Materiał nagraliśmy bez problemu, czekaliśmy spokojnie w kolejce w Defense Records na wydanie płyty i stało się, korona pokrzyżowała wszystkim plany na wiele miesięcy'...

Zwraca też uwagę okładka tego albumu -uznaliście, że skoro Jerzy Kurczak wrócił do tworzenia metalowych okładek byłoby warto, żeby jedna z jego prac ozdobiła też cover płyty Iscarioty?

Nie mieliśmy żadnego doświadczenia z pracą z Jerzym Kurczakiem, to Defense Records zaproponow-ało nam taką możliwość ale, co ciekawe za pośrednictwem Piotra Mazurka, tym niemniej wyszedł z tego bardzo ciekawy projekt, za co jesteśmy bardzo wdzięczni, warto było. (śmiech)

To wasz kolejny album z typowo "winylowym" czasem trwania, do tego z efektowną okładką - będzie też wersja LP, czyli de facto wasz debiut na tym nośniku?

Nie będę owijał w bawełnę wszystko jest kwestią czasu i pieniędzy (śmiech), bardzo byśmy chcieli aby ten materiał ukazał się w takiej formie, zresztą jak pozostałe...

Jeśli dobrze się przyjrzeć to mamy na tej okładce pięć nagrobków z inicjałami jej autora oraz waszymi, ale w żadnym razie nie oznacza to, że "Legenda" jest pożegnalnym wydawnictwem lscarioty7 (śmiech)

Miejmy nadzieję, że tak, mamy mnóstwo pomysłów' na przyszłość, choć nie wszystko zależy od nas. Dzięki Wojtku za view, pozdrawiamy wszystkich fanów' heavy metalu i niech Moc będzie z wami!!! Na zawsze...

Wojciech Chamryk

ISCARIOTA

HMP

29