obligacja. Natomiast z ryzykiem drugiej strony lub kontrpartnera stykamy się w sytuacji, w której kontrakt powoduje powstanie zobowiązania.
Następnym rodzajem ryzyka jest ryzyko operacyjne. Jest to ryzyko wynikające z niewłaściwych i nieprawidłowo działających procesów wewnętrznych, ludzi i systemów oraz ze zdarzeń zewnętrznych. Bezpośredni wpływ na rozwój metod zarządzania ryzykiem operacyjnym miał upadek Banku Baringsa31 w 1995 r. Identyfikacja możliwości wystąpienia wydarzeń zaliczanych do ryzyka operacyjnego jest bardzo trudna. Niektórzy autorzy uważają, że do ryzyka operacyjnego zaliczyć można wszystko to, co nie wchodzi w skład ryzyka rynkowego, bądź ryzyka kredytowego. Do najczęstszych obszarów występowania ryzyka operacyjnego zaliczamy32:
• oszustwo wewnętrzne,
• oszustwo zewnętrzne,
• bezpieczeństwo pracy i relacje z pracownikami,
• klientów, produkty i relacje biznesowe,
• zniszczenie fizycznych aktywów,
• wady systemów,
• zarządzanie procesami biznesowymi.
Kolejny rodzaj ryzyka, czyli ryzyko prawne występuje w wypadku wystąpienia niekorzystnych efektów prawnych, wynikających z zawartych przez firmę umów prawnych, bądź też w przypadku możliwości uchwalenia aktów prawnych mających wpływ na sytuację danej instytucji.
Ostatnim typem ryzyka jest ryzyko biznesu. Spowodowane jest ono zmianami warunków ekonomicznych prowadzenia działalności gospodarczej przez instytucję.
Na Rysunku 1.1 przedstawiono pewien schemat podziału ryzyka zaproponowany przez Tarczyńskiego i Mojsiewicz33. Nie jest to oczywiście jedyny możliwy podział ryzyka. Niezależnie od schematu, niektóre typy ryzyka trudno jest jednoznacznie przypisać do jednej kategorii. Na przykład ryzyko płynności w prezentowanym tu podziale przypisane jest do kategorii ryzyka kredytowego, natomiast Jajuga34 rozpatruje je jako odrębny typ ryzyka finansowego.
32 Jajuga K., Zarządzanie ryzykiem.
33 Tarczyński W., Mojsiewicz M., Zarządzanie ryzykiem.
34 Jajuga K., Zarządzanie ryzykiem.
18