15001

być ryzykowne. Z drugiej strony coachowie, którzy boją się utracić całkowicie kontrolę nad podopiecznymi na ogół nie potrafią zapewnić uzyskania przez nich maksymalnych wyników.

Mentoring

Pod pojęciem mentoringu rozumie się opiekę nad pracownikiem w różnych stadiach jego zawodowego rozwoju i kariery w przedsiębiorstwie — od momentu zatrudnienia aż do osiągnięcia pozycji na szczycie.

W przeciwieństwie do coachingu, który skierowany jest do podwładnych na stanowiskach wykonawczych, przez mentoring rozumie się zwykle opiekę nad rozpoczynającymi karierę menedżerami lub specjalistami.

Opiekę taką sprawuje doświadczony menedżer/specjalista nie będący, tak jak w przypadku coachingu, bezpośrednim przełożonym, lecz zajmujący pozycję o 2—3 szczeble wyższą w hierarchii służbowej. W roli mentorów mogą również występować emerytowani menedżerowie firmy.

Mentor pełni w stosunku do podopiecznego kilka ról:

—    rolę opiekuna ogólnego: przewodnika, doradcy i powiernika w różnych stadiach rozwoju, od wprowadzenia do firmy poprzez kolejne szczeble rozwoju aż do pozycji menedżerskiej na szczycie hierarchii stanowisk,

—    rolę opiekuna profesjonalnego towarzyszącego absolwentowi, który jako stażysta ma do zrealizowania program zdobycia określonych kwalifikacji,

—    rolę opiekuna zawodowego, który ma przeprowadzić nowoprzyjętego przez program rozwoju zawodowego gwarantujący zdobycie umiejętności zawodowych zgodnych z obowiązującymi standardami.

Spośród wymienionych ról najbardziej popularna jest rola opiekuna zawodowego. Aktywne zaangażowanie w doskonalenie pracownika kogoś, kto nie ma z nim bezpośrednich związków zawodowych, nie jest przełożonym ani współpracownikiem, jest istotne głównie z punktu widzenia obciążenia zawodowego (dlatego chętnie wykorzystuje się tutaj doświadczonych emerytowanych menedżerów). Jedna z instytucji dokonujących oceny kompetencji zawodowych pracowników, z punktu widzenia zgodności z ogólnokrajowymi standardami, określa rolę mentora w następujący sposób:

Dając swoją pomoc i wsparcie, mentorzy pomagają kandydatom osiągnąć ich cel. Najlepszym sposobem okazania komuś pomocy jest zachęcenie go do tego, by efektywnie pomógł sobie sam. Dokładnie taką rolę pełni mentor. Jest wiele etapów doskonalenia umiejętności zawodowych, na których rada i wsparcie są szczególnie pożądane. Te etapy to m.tn ustalanie progów do pokonania, uzgodnienie planów działania, kontrola wyników [8. s. 47],

Do roli mentora należy więc: wspieranie, ułatwianie, słuchanie, zadawanie pytań a także sterowanie przebiegiem kariery podopiecznego. Dużo zależy tu od cech osobowości mentora. Badania wskazują na pewien model cech dobrego mentora, który powinien być:

—    osobą motywującą;

—    wysokiej klasy specjalistą;

—    człowiekiem potrafiącym nawiązać dobre, profesjonalne stosunki, sympatycznym, przystępnym;

—    dobrym nauczycielem i negocjatorem oraz zajmować dostatecznie wysoką pozycję w hierarchii władzy przedsiębiorstwa, aby mieć wgląd w całą jego strukturę i zakres