Za�o�enia poezji lingiwstycznej na przyk�adzie tw�rczo�ci Mirona Bia�oszewskiego. '); //--> Za�o�enia poezji lingiwstycznej na przyk�adzie tw�rczo�ci Mirona Bia�oszewskiego.Nazwa poezji lingwistycznej pochodzi od �aci�skiego s�owa lingua - j�zyk. Nurt ten w poezji wsp�czesnej zajmuje wa�ne miejsce. Poezja lingwistyczna ukszta�towa�a si� na prze�omie lat 50 i 60. G��wnym jej za�o�eniem jest wykorzystanie i wykonanie mo�liwo�ci j�zykowych i polszczyzny. Poezja lingwistyczna to gra s��w, dowcip j�zykowy z kt�rego wy�ania si� niebagatelny sens. Najwybitniejszymi przedstawicielami tej poezji s� : Bia�oszewski, Kasprowicz, Bie�kowski, Balce�an.Tematyka wierszy Bia�oszewskiego - podejmuje on tematy zdecydowanie niepoetyckie. Przedmiotem jego fascynacji s� zwyk�e przedmioty : burak, pod�oga, krzes�o. R�wnie ch�tnie opisuje tandetne jarmarczne pami�tki. Ukazuje typowe sytuacje - wyj�cie do sklepu, karuzel� na przedmie�ciu, zatkan� rur� kanalizacyjn�. Wszystko to dzieje si� w brzydkiej, zwyczajnej przestrzeni podmiejskich ulic, ma�ych miasteczek. Tym "peryferyjnym" tematom odpowiada "peryferyjny" j�zyk. J�zyk poezji Bia�oszewskiego - Jest on swoistym pisanym odpowiednikiem wypowiedzi ustnych, potocznym j�zykiem. Poet� fascynuje mowa potoczna, pe�na przej�zycze�, b��d�w gramatycznych, czy fa�szywych analogii fonetycznych. Cz�sto staje si� ona przedmiotem parodii. Gatunki literackie - Poeta si�ga najch�tniej po klasyczne gatunki literackie : ballad�, od�, hymn, wykorzystuje formy tzw. Literatury niskiej, czyli ballady podw�rkowej, ulicznej piosenki, ludowej pie�ni ko�cielnej. Warto�ci - Poezja Bia�oszewskiego dokonuje swoistego u�wi�cenia rzeczy niskich, jest to tzw. "sakralizacja" profanum czyli "profanacja sakrum". "Mironczarnia"Wiersz ten ma charakter autoironiczny, a po�wi�cony jest niemocy tw�rczej poety. Tytu�owy neologizm "mironczarnia" powsta� ze s��w "Miron" i "m�czarnia". Ow� m�czarni� Mirona, czyli niemal ca�kowit� niemoc tw�rcz�, odzwierciedlaj� nieporadne s�owa, neologizmy, kt�rymi okre�la stan, w jakim si� znajduje. Ko�cowy fragment to nieporadna pr�ba znalezienia rymu do "niepotraf" i "cozrobie�", b�d�ca faktycznie d�wi�kowym oznakiem rezygnacji."Namuzowywanie"Jest to parodia tradycyjnych w literaturze pr�b poet�w o natchnienie skierowanych do muzy. Efekt parodii osi�ga poeta przez sam tytu� b�d�cy neologizmem znacz�cym tyle co "natchnienie si� muz�". Poezja w wierszu tym jest przedstawiona przez "ko�c�wkowanie", czyli mechaniczne tworzenie rym�w. Wyrazy "natchniuza" i "niepisowno��" zosta�y zrymowane z "o�ci" i "uzo". Ca�y wiersz zbudowany jest wy��cznie z neologizm�w."Do nn"Podmiot liryczny to przechodzie�, kt�ry nagle spostrzega nieznajom� osob�, kt�ra jest adresatk� tego wiersza. Na ulicy znajduje si� du�o ludzi i w tym szybkim ulicznym wymijaniu zauwa�a tylko fragmenty tej osoby. Nieznajoma oddala si� od podmiotu lirycznego. Dzieli j� coraz wi�cej ludzi. Na pocz�tku widz�c j�, widzia� jej po�ow�, a gdy oddala�a si� od niego coraz wi�cej ludzi j� otacza, widzi jej fragmenty, a w pewnym momencie znika ca�kiem."Niedopisanie"Szkieletem konstrukcyjnym tego wiersza jest frazeologiczne stwierdzenie "czu� pismo nosem". Bia�oszewski dokonuje zabiegu wymiany czasownika "czu�" na czasownik "przyjd�", przez co frazeologizm traci znaczenie przeno�ne. Od trzeciego wersu zaczyna si� wyliczanie spraw, kt�re s� inspiracj� dla poety. Okazuje si�, �e natchnieniem mo�e by� przypadek, dar niebios, seks, mi�o��, nienawi��, samotno��. W swojej poezji zajmuje si� on sprawami uznawanymi przez wi�kszo�� za trywialne.