3149489190

Współcześnie przyjmuje się, że przedmiotem badań nauk ekonomicznych jest gospodarka rozumiana jako system złożony z wzajemnie powiązanych części. Właściwości gospodarki to cechy jej części składowych oraz właściwości wynikające z oddziaływania na siebie poszczególnych części.

Nauki ekonomiczne zakładają, że gospodarka jest systemem:

1)    hierarchicznym czyli wielopoziomowym - zmienne niższego poziomu (podsystemy) składają się na system wyższego poziomu,

2)    wielopodmiotowym - w jej skład wchodzą osoby i organizacje zachowujące się w sposób rozmyślny; istnieje przy tym subiektywny i obiektywny kontekst zachowań podmiotów gospodarczych; subiektywny stanowią normy oraz zasoby wiedzy konkretnej osoby lub grupy osób; obiektywny to ograniczenia regulacyjne wynikające z reguł interakcji z innymi podmiotami oraz ograniczenia realne (technologiczne, kadrowe, przyrodnicze itp.),

3)    socjotechnicznym - podmioty gospodarcze wykorzystują technikę przedmiotową (środki produkcji) oraz technikę czynnościową (metody i procedury posługiwania się środkami produkcji),

4)    dynamicznym, interakcyjnym o zinstytucjonalizowanych regułach zachowań (interakcji).

Zakres i funkcje nauk ekonomicznych

Nauki ekonomiczne budują swoje uogólnienia na podstawie faktów i analizują fakty weryfikujące teorie. Fakty ekonomiczne nie mają charakteru „nagich” i uniwersalnych faktów. Są one zawsze powiązane z czasem i miejscem ich zaistnienia. Czas i miejsce wyznaczają zakres nauk ekonomicznych.

Podział nauk ekonomicznych ze względu na wielkość badanych miejsc:

>    mikromikroekonomia - poziom piko lub loco zjawisk ekonomicznych analizujący zachowania ekonomiczne pojedynczych osób,

>    mikroekonomia - badająca funkcjonowanie podmiotów gospodarczych,

>    mezoekonomia - obejmująca polem badawczym sektory i gałęzie gospodarki, poszczególne rynki branżowe i regiony różnej skali geograficznej,

>    makroekonomia - zajmująca się problemami rozwoju i funkcjonowania gospodarek narodowych,