5192605144

- 37

lizowane. Powszechnie przyjmuje sie. że przedmiotem wyrównywania różnic międzyregionalnych winna być sfera poziomu życia (nie wchodzimy tu w skomplikowane zagadnienia definicyjne związane z poziomem życia, warunkami życia, jakością życia. itp. Por. na ten temat m.in. L. Zienkowski, 1979; A. Szalai. 1980; J. Regulski, 1980; G. Gorzelak, 1986; J.Rutkowski. 1967). Jednak nawet tak ogólne określenie nie jest wystarczjece, bowiem samo sprecyzowanie zakresu kategorii, które winny podlegać wyrównywaniu, ulegało zmianom.

Trzeba w tym miejscu odnieść dalsze rozważania do ogólnego zagadnienia sprawiedliwości społecznej, w tym zaś do problematyki równości i nierówności społecznych. Ujecie regionalne jest bowiem w tym zakresie wtórne względem dominujacych w danych warunkach ustrojowych i społeczno-gospodarczych systemów wartości i ideologicznych podstaw polityki społecznej.

2.4.2. Równość i sprawiedliwość społeczna

Z. Morecka (1981, ss. 25-27) w syntetycznej pracy rozróżnia trzy formy równości:    równość miar, równość szans,

równość sytuacji. Równość miar. rozumiana jako;

“jednakowe traktowanie wszystkich podmiotów społecznych (klas, grup. jednostek)" (s. 25),

jest w tym ujęciu postulatem generalnym, nie mającym odniesień przestrzennych czy regionalnych. Bliższego rozważenia wymagaj a natomiast dwie pozostałe formy równości, sa one bowiem istotnymi wyznacznikami celów rozwoju regionalnego. Równość szans Z. Morecka określa jako:

"równa dla wszystkich klas społecznych, grup i jednostek dośtppność dróg rozwoju, zajmowania pozycji społecznych i różnorodnych związanych z tym korzyści, bez ograniczeń wynikających z pozycji społecznych zajmowanych w momencie startu lub przed nim" (s. 26).