qvr = div[sE + Pr) = divD
(2.5)
Należy podkreślić w tym miejscu, że ładunek polaryzacyjny qyp nie należy utożsamiać z polaryzacją natychmiastową, którą łatwo określić z zależności P, = SoXE, gdzie x jest podatnością elektryczną a jako ładunek polaryzacyjny wynikający z trwałej zamrożonej polaryzacji Zaistnieje wiele metod badania rozkładu ładunku elektrycznego, zasadniczo polegają one na analizie zaburzeń cieplnych lub mechanicznych w badanej próbce [40, 23], Wspólnym mianownikiem metod badawczych rozkładu ładunku jest czasowe, nieniszczące przemieszczenie ładunku przestrzennego wywołane lokalnym zaburzeniem wędrującym przez próbkę. W obwodzie zewnętrznym objawia się to zmianą gęstości prądu
dD(zJ)
dt
(2.7)
(2.8)
Po podstawieniu do równania podstawowe równanie materiałowe D(z,t) = e0srE(z, t) + Pr(z,t)
rozwiązanie równania daje zależność na prąd zwarcia próbki (napięcie na próbce równe zero)
^-^E^z, t) + s()er dt 0 r
dE(z,t) dPr(z,t) dt dt
(2.9)
gdzie A pole powierzchni elektrody pomiarowej a d grubość próbki. W przypadku pobudzenia termicznego (dT/dt) obserwowany prąd zwarcia próbki można wyrazić w postaci:
... A rl" der , dE(z,t) dPt(z,t)~\dT . 1A.
,(') = rffr°sr£(z'')+v'^7^+^F-k (210)
natomiast w przypadku ekscytacji za pomocą fali ciśnienia (dS/dt)
... A",\ derr,, , 3E(z,t) dPXz,t)^8S ,
u