ZARZĄDZANIE I EDUKACJA nr 87/2013 - marzec - kwiecień
pływalnie |
pływanie, skoki do wody, piłka wodna, pływanie synchroniczne |
lodowiska |
jazda figurowa na lodzie, hokej, |
tory |
kolarstwo, wrotkarstwo, jeździectwo, wyścigi samochodowe, wyścigi motocyklowe, saneczkarstwo, narciarstwo, wioślarstwo, kajakarstwo, łyżwiarstwo szybkie, snowboard, biathlon, |
skocznie |
skoki narciarskie, lekkoatletyka |
korty tenisowe |
tenis ziemny |
pola |
golf, jeździectwo, motocross, paintball |
strzelnice |
strzelectwo, łucznictwo |
akweny wodne |
żeglarstwo, windsurfing, nurkowanie, |
przystanie |
jachtowe, żeglarskie, kajakowe |
lotniska |
lotnictwo, spadochroniarstwo, paralotniarstwo, szybownictwo, motolotniarstwo, baloniarstwo, |
Źródło: opracowanie własne
Należy podkreślić, że polskie prawo rozróżnia trzy rodzaje nieruchomości. Po pierwsze - nieruchomość gruntową (nie zabudowaną lub zabudowaną), której definicja odpowiada wyżej podanej. Po drugie - nieruchomość budynkową, którą stanowi budynek stanowiący odrębny przedmiot własności. Nieruchomość budynkowa powstaje wówczas, gdy kto inny jest właścicielem gruntu, a kto inny jest właścicielem budynku na tym gruncie posadowionym. Jest to możliwe w sytuacji, gdy grunt jest własnością Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego i zostaje oddany innemu podmiotowi (np. klubowi sportowemu) w użytkowanie wieczyste. W tym przypadku z mocy prawa użytkownik wieczysty gruntu staje się właścicielem budynków i urządzeń na tym gruncie posadowionych. Po trzecie - prawo polskie wyróżnia nieruchomość lokalową, którą jest część budynku stanowiąca odrębny przedmiot własności.
Obiekty sportowe są zatem albo odrębnymi nieruchomościami, albo częściami składowymi nieruchomości gruntowych. Zdecydowana większość z nich to obiekty budowlane. Zgodnie z przepisami