Początki grafiki komputerowej sięgajączasów pierwszych komputerów, które mogły na drukarkach wierszowych wykonywać proste rysunki liniowe. Naukowcy dość wcześnie zdali sobie sprawę z wygody, jaką dają przekształcenia ogromnej liczby danych numerycznych, nierzadko trudnych do zinterpretowania, w sensowne i łatwo interpretowalne rysunki, wykresy i obrazy. Do gwałtownego rozwoju grafiki komputerowej doszło jednak dopiero w końcu lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, z chwilą znacznego potanienia mikroprocesorów i układów pamięci, co spowodowało niemal powszechną obecnie dostępność graficznych urządzeń wyświetlających (monitorów), rysujących (ploterów) i drukujących (drukarek, przede wszystkim laserowych i atramentowych). W dzisiejszych czasach zastosowanie grafiki komputerowej nie ogranicza się tylko do celów naukowych, ekonomicznych, prac inżynierskich i medycyny, ale ona sama stała się nawet dziedziną sztuki, o czym mogą świadczyć chociażby realizowane za jej pomocą filmy fabularne.
Poważne zajmowanie się grafiką komputerową wymaga nie tylko dobrej znajomości współczesnej technologii komputerowej i języków programowania komputerów, ale także, a może przede wszystkim, solidnych podstaw w zakresie dwu- i trójwymiarowej geometrii analitycznej wraz z operacj ami na wektorach, macierzach i różnych strukturach danych, algorytmami je przetwarzającymi oraz ruchem i optykąw sensie fizycznym. Połączenie wszystkich tych elementów wjedną logiczną całość niejest zadaniem łatwym. Przebrnięcie przez wiele detali wynikających ze złożoności wizualizowanych obiektów zniechęciło niejednego początkowego „zapaleńca”. Z drugiej strony gwałtowny rozwój technologii komputerowej sprawia, że przed grafiką komputerową otwierają się wciąż nowe możliwości.