Azotowanie umożliwia uzyskanie największej twardości. Polega ono na dyfuzyjnym wprowadzaniu azotu do warstwy wierzchniej. Proces może być realizowany w atmosferze amoniaku lub poprzez zanurzanie w specjalnych kąpielach.
Zaletą azotowania jest to, że przeprowadza się je niskiej temperaturze, a studzenie odbywa się powoli (dzięki temu niewielkie odkształcenia i polepszenie wytrzymałości zmęczeniowej). Wadą jest znaczny czas procesu dochodzący do 80 godzin.
Grubość warstwy wierzchniej nasycone azotem zależy od wielkości zębów.
CYANOWANIĘ - jest połączeniem nawęglania i azotowania przy czym własności materiału po takiej obróbce bardziej są bardziej zbliżone do materiału nawęglonego.
TABLICA 3.47. Twardość powierzchni zębów kól w różnych zastosowaniach wg [33]
TABLICA 3.48. Zalecana iwardość powierzchni bocznej współpracujących zębów wg [82] Twardość HB t