3592428371

Dyfrakcja (ugięcie fali) - zespół zjawisk zwężanych ze zmianą kierunku rozchodzenia się fali będący odstępstwem od praw optyki geometrycznej-¹1 Dyfrakcję w węższym znaczeniu określa się jako ugięcie światła wokół krawędzi przeszkody lub otworu w obszarze cienia przeszkody.

Dyfrakcia. jako zmiana amplitudy fali mozgodmo z prawami optyki goomotrycznoj. jost odpowiedzią fal na lokalną mojodnorodność ośrodka, w którym się rozchodzą, oraz niejednorodności samej fali. Dyfrakcja występujo dla każdej fali o amplitudzie zmieniającej się w kiorunku prostopadłym do joj biegu oraz gdy własności falowo ośrodka powodują różnicowanie amplitudy w wązco fal (np przesłony).

Rozpraszania dyfrakcyjne pojawiają się, gdy fala przemieszcza się przez medium o zmiennym współczynniku załamania lub gdy fala przemieszcza się przez ośrodek o zmiennej impedancji.

Efektem dyfrakcji są wzory fal niemożliwo do wyjaśnienia prawami optyki geomotrycznej. Efekty dyfrakcji są wyraźnie widoczno, gdy obserwuj o się falę z dokładnością porównywalną do długości fali.

Trwało wzory dyfrakcyjno wywoływano są przoz falo spójno.

Efekty zmiany kierunku ruchu i rozpraszania fal, które można wyjaśnić prawami optyki geometrycznej nie są uznawane za dyfrakcję.

Dyfrakcja występuje przy wszystkich rodzajach fal, w tym fal dźwiękowych falach wodnych i wszystkich rodzajów fal elektromagnetycznych. Dyfrakcja występująca dla materii np. elektronów, atomów i molekuł na kryształach jest wyjaśniana przez mechanikę kwantową-²^

Falo dźwiękowo mają długości rzędu 1 motra. ich dyfrakcja ma docydująco znaczn o w kształtowaniu przostrzem akustycznoj i jest na równi z odbłciem dźwięku odpowiedzialna za rozprzestrzenianie się dźwięku.

Zjawisko dyfrakcji rozpatruje sę jako interferencję fal cząstkowych powstających zgodnie z zasadą Huygensa.

W najprostszym przypadku rozważa się przejście światła przez niewielki otwór (szczelinę) w przeszkodzie, na którym zachodzi ugięcie fali. Ugięcie zachodzi dla każdej wielkości przeszkody (otworu), ale kąt ugięcia jest tym większy im większa jest długość fali a przeszkoda mniejsza.

Dyfrakcja używana jest do badania fal oraz obiektów o niewielkich rozmiarach, w tym i kryształów, ogranicza zdolność rozdzielczą układów optycznych.

Obraz dyfrakcyjny czerwonej w-ązlo ⁵³ laserowej na ekranie po przejściu przez małą okrągłą szczelinę.

Porównanie rozłożenia światła ® białego w wyniku dyfrakcji i dyspersji.