9
Przedmiot badań dydaktyki najpełniej określił W. Zaczyński1 przedstawiając, że jest nim:
- naukowa analiza i formułowanie celów nauczania (cele kształcenia) wraz z ich uszczegółowioną charakterystyką;
- dobór treści kształcenia według ustalonych zasad i zgodnie z obranym celem dydaktycznym;
- badanie procesu kształcenia (nauczania) dla odsłonięcia rządzących nim prawidłowości, a więc ustalanie związków i zależności zachodzących między składnikami;
- formułowanie, opartych na poznanych prawidłowościach procesu, zasad metodycznie poprawnej pracy nauczyciela z uczniami w procesie dydaktycznym, znanych pod nazwą zasad nauczania (zasady nauczania);
- badanie wartości dydaktycznej poszczególnych metod nauczania oraz formułowanie reguł ich doboru i poprawnego wykorzystania w procesie dydaktycznym (klasyfikacja, charakterystyka, optymalizacja);
- badanie środków dydaktycznych i optymalnych warunków efektywnego ich stosowania w kształceniu;
- ustalanie najkorzystniejszych form organizacyjnych nauczania.
Najważniejszą kategorią systemu dydaktycznego we wszystkich zamierzonych i planowanych procesach dydaktycznych jest zmierzanie do osiągnięcia założonych celów kształcenia. Mogą one być osiągane poprzez zastosowanie odpowiednich treści, metod, form organizacyjnych i środków dydaktycznych. Głównym zadaniem dydaktyki jest opis, analiza i interpretacja tych czynników a także badanie prawidłowości procesu kształcenia oraz zależności między różnymi składnikami systemu dydaktycznego oraz formułowanie na bazie zdobytych informacji norm, reguł i sposobów postępowania2.
W. P. Zaczyński: Dydaktyka (W:) Encyklopedia pedagogiczna pod red. W. Pomykało. Warszawa 1993, s. 134.
J. Pólturzyeki: Dydaktyka dla nauczycieli, Toruń 1996, s. 14.