3813100462

Informator Urzędu Zamówień Publicznych nr 6/2014

ORZECZNICTWO

> Skarga kasacyjna Prezesa UZP przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy

Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2014 r. (sygn. akt: I CSK 207/14) Sąd Najwyższy przyjął do rozpoznania skargę kasacyjną Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2013 r. (sygn. akt: XXIII Ga 776/13).

Postanowienie Sadu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2014 r. (sygn. akt: I CSK 207/14)

W zaskarżonym przez Prezesa Urzędu wyroku Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, iż niedopuszczalne jest prowadzenie wspólnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w imieniu i na rzecz zamawiających w rozumieniu ustawy Pzp oraz podmiotów takiego statusu nieposiadających. Sąd wskazał również, iż wskutek rozstrzygnięcia tak prowadzonego postępowania nie może dojść do zawarcia pomiędzy podmiotami o niejednorodnym statusie oraz wykonawcą umowy w sprawie zamówienia publicznego, gdyż art. 16 ust. 1 ustawy Pzp nie znajduje zastosowania do podmiotów nieposiadających statusu zamawiającego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy Pzp, a zasada „lex specialis derogat legi generali” wyłącza zastosowanie art. 70' KC w celu przygotowania i prowadzenia wspólnego postępowania przez podmioty zobowiązane do stosowania ustawy Pzp.

Sąd nakazał unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego przez zamawiającego z grupy kapitałowej, w skład której wchodzą podmioty zobowiązane do stosowania ustawy Pzp, jak i podmioty, na których nie ciąży obowiązek stosowania przepisów tej ustawy.

Wyrok Sadu Okre2owego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2013 r. (sygn. akt: XXIII Ga 776/13)

W skardze kasacyjnej z dnia 28 lutego 2014 r. ww. orzeczeniu Prezes Urzędu zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 16 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 12 w zw. z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy Pzp poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż przepisy te nie dopuszczają prowadzenia wspólnego postępowania w imieniu i na rzecz zamawiających oraz podmiotów nieposiadających statusu zamawiającego, podczas gdy z przepisów ustawy Pzp taki zakaz nie wynika, a także art. 14 oraz art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 353' Kodeksu Cywilnego, poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż