6
Definicja 4.312. Algebra (B, +, •/ , 0,1) jest algebrą Boole’a, jeśli (B, +, •, 0,1) jest kratą Boole’a i dla każdego x G B, x' jest uzupełnieniem x.
Twierdzenie 4.313. (o reprezentacji dla skończonych algebr Boole’a)
Niech B będzie skończoną algebrą Boole’a. Przekształcenie
h : B P(A(B)); a ► {x G A(B) \ x < a} jest izomorfizmem algebr Boole’a. m
Twierdzenie 4.314. Każda algebra Boole’a jest izomorficzna z pewną algebrą Boole ’a zbiorów. ■
4.4 Wolne algebry Boole’a
Niech X = {rei,..., xn} będzie niepustym zbiorem zmiennych. Zbiór Tn termów Boole ’owskich nad zbiorem X określamy następująco:
(a) 0,1 e Tn,
(b) jeśli x £ X, to x E Tn,
(c) jeśli p,q £ Tn, to również p + q € Tn, p ■ q € Tn, p' € Tn,
(d) każdy term p(yi, ■. ■ ,yk) G Tn o zmiennych yi,...,yk € X można zbudować w skończonej liczbie kroków stosując (c).
W zbiorze Tn określamy operacje typu operacji algebr Boole’a: p+Tnq-=p + q, p-Tnq-=p-q, p'Tn ■= p'-Algebrę (Tn, +, •/ , 0,1) nazywamy algebrą termów Boole ’owskich nad zbiorem X = {Xi,.
Każdy term Boole’owski p(x i,..., xn) o zmiennych x\,...,xn wyznacza w każdej algebrze Boole’a B funkcję Boole ’owską
fp : Bn —> B; (a\,... ,an) i—> p(ai,... ,un)-
Mówimy, że para (p, q) termów Boole’owskich tworzy równość spełnioną w algebrze Boole’a B, i piszemy wtedy p = q, jeśli w algebrze Boole’a B zachodzi fp = fq, tzn. jeśli przy każdym podstawieniu za zmienne w p i q dowolnych elementów algebry B otrzymamy równość.
Rozważymy algebrę (Tn, +, • / , 0,1) termów Boole’owskich nad zbiorem X = {24,... ,xn}.