gdzie: @ to kąt pomiędzy wektorami.
Jeśli znamy współrzędne wektora w płaskim układzie kartezjańskim:
A = ax ex + ay ey \ B = bex + by ey
iloczyn skalarny możemy policzyć w następujący: A ■ B = ax • bx + ay ■ by
• Iloczyn skalarny jest przemienny: A .B =B • A
• Jeśli zapiszemy iloczyn skalarny w następującej postaci: >1 • 5 — [>T| • cos 0 [b|
to możemy zauważyć, iż P*|' COs ® jest długością rzutu wektora A na wektor B.
• Jeśli wektory są równoległe, iloczyn skalarny osiąga maksymalną wartość/* ’ ® = |^| ’ |^|' COs ® = 1^1' l®l
• Jeśli wektory są prostopadłe, iloczyn skalarny jest równy 0: >1 • 5 = |^4| -1^| • cos 90 = 0
• W płaskim układzie kartezjańskim iloczyn skalarny wynosi: A ■ B = ax ■ bx + ay ■ by
Dane są dwa wektory: A = [3,3i/3], B = [3, V3]. Oblicz ich iloczyn skarlany dwoma poznanymi przez ciebie sposobami.
W przestrzeni trójwymiarowej przyjęto konwencję stosowania różnych układów współrzędnych, między innymi kartezjańskiego, pokazanego na rysunku obok. Wektory są w nich wyrażone za pomocą trzech liczb,
(współrzędnych) określających stosunek długości rzutów wektora na odpowiednie osie do długości wersorów osi:
A = (ax ay a.), B = (bx by bz) lub A = ax ex + ay ey + asez j B = b ex + by ey + bz ez Analogicznie, suma:
C = A + B = ax ex + ay ey + azez + b + by ey + bz ez = (ax + bx) ex czy tez iloczyn skalamy: A ■ B = ax ■ bx + ay ■ by + az ■ bz
Iloczyn wektorowy wektorów A i B oznaczamy w następujący sposób: C = A x B Wynikiem mnożenia wektorowego dwóch wektorów jest wektor C, którego:
• długość jest równa: FbPI-FI- sin(^), gdzie <t> jest mniejszym z kątów pomiędzy wektorami A j B,
• kierunek jest zawsze prostopadły do płaszczyzny wyznaczonej przez wektory A i B,
• zwrot określony jest tak, aby układ tworzony przez wektory A, B i C był układem prawoskrętnym Innym sposobem znalezienia iloczynu wektorowego jest obliczenie wyznacznika:
Ć = AxB = ax av a7 = {ayb. -bya, )e, + {bxaz -axb.)ey + (axby -bxay )e.