O roli „laboratoriów idei", czyli Ihink tank we współczesnym świecie
umacniających stabilność strukturalną systemu międzynarodowego (powrócę nieco niżej do tego ostatniego pojęcia); w efekcie wsparcie aktorów1 publicznych i prywatnych - w szczególności przedsiębiorstw - w opracow aniu ich własnych strategii na arenie międzynarodowej; udział na wszystkich poziomach w dyskusjach na powy ższe tematy we Francji, w Europie i w świecie.
Aby wypełnić te zadania, 1FRI ma obecnie około 60 stałych współpracowników, z czego połow a to badacze, a połowa - personel techniczny. Badaczy tych w spierają, w zależności od potrzeb, associated fellows, badacze z zewnątrz.
Badacze pracują w ramach centrów badań lub programów1. W założeniu badacz powinien być obeznany z zagadnieniami, którymi się zajmuje, znać najbardziej znaczące sieci i głównych aktorów', a także wnosić rozpoznawalny wkład, we Francji i w świecie, w dyskusje dotyczące jego obszaru badań.
Jeśli chodzi o ich publikacje, pracownicy oceniani są przez swoich kolegów. Dyrekcję IFRI interesują również ich zdolności w zakresie zarządzania (umiejętność kierowania zespołem czy znalezienia środków finansowych). W porównaniu z badaniami akademickimi, główna różnica tkwi - pomijam tu kolegów - w adresatach prac badawczych.
Tak jak jego najważniejsze odpowiedniki w świecie, IFRI musi dotrzeć do odbiorców w - nazwijmy to w ten sposób - „fabrykach podejmow ania decyzji”. Musi rów-nież zw racać się bezpośrednio do opinii publicznej w tym zakresie, w jakim jest ona zainteresowana w ielkimi zagadnieniami międzynarodowymi.
Pogodzenie ty ch dwu grup odbiorców' nie jest rzeczą oczywistą, ani jeśli chodzi o metodologię, ani jeśli chodzi o wy korzystanie czasu. Dialog z tą pierwszą skłania do poufności, z tą drugą - do mcdiatyzacji. Think tank musi z natury' myśleć w kategoriach interesu ogółu - dlatego musi dążyć do znalezienia równowagi.
Pomijając wypowiedzi na łamach prasy' drukowanej czy w mediach elektronicznych, które stanowią w najlepszym przy padku jedynie marginalny fragment działalności instytucji stawiającej z założenia na jakość badań, IFRI dociera do swoich odbiorców czy partnerów, rozpowszechniając swoje publikacje i organizując debaty'. Opinia publiczna w krajach francuskojęzycznych zna doroczne raporty' Ramses, którego trzydzieste wydanie ukazało się w 2011 r. i który' zyskał pozycję lidera w sw'ojej kategorii. Eksperci znają również ukazujące się raz na kwartał czasopismo „Politiąue etrangere”, wydawane od 1936 r. przez Centrum Badań Polityki Zagranicznej, a obecnie przez IFRI.
Instytut wydaje lub bierze udział w publikowaniu książek i raportów, będących często owocem w spólnej pracy z udziałem osobistości i ekspertów z zagranicy. Coraz częściej upowszechnia za pośrednictwem Internetu, komentarze dotyczące konkretnych zagadnień. Te prace są upowszechniane tak często, jak to możliwe w dwu lub trzech języ'kach; tylko w ten sposób można by'ć obecnym w globalnej debacie intelektualnej.
Wykorzystanie technologii cyfrowych pozw ala wymyślić i opracować „produkty pochodne” przeznaczone dla odbiorców', do których wcześniej trudno było dotrzeć. Ale