4558207051

30 S. Jewtuchowicz

W południowej części przekroju przedstawionego na rycinie 14 przechowały się trzy poziomy -glin. Na odcinku dna pradoliny są one jednak zniszczone przez erozję. Osady plejstoceńskie północnej części tego profilu są zbudowane głównie z górnej gliny. Starsze poziomy glin morenowych są zniszczone i przechowały się tylko w nielicznych miejscach. Miąższość osadów rozdzielających poszczególne gliny morenowe nie przekracza 10—15 m. Osady te są zbudowane z piasku, żwiru i mułków, które przeważnie wypełniają obniżenia, na wielu zaś odcinkach są zniszczone. W strefie pagórków kutnowskich górna glina jest jednolita. Jest ona przykryta osadami piasku i mułku.

Stratygrafię czwartorzędu przedstawioną za pomocą przekrojów o kierunku SE — NW uzupełniają przekroje przecinające omawiany teren w kierunku E — W.

Ryc. 15. Stratygralia czwartorzędu (ryc. 2, przekrój XIII)

1 — podłoże czwartorzędu, 2 — glina morenowa zlodowacenia środkowopolskiego stadium mazowiecko* -podlaskiego (III), 3 — glina morenowa zlodowacenia środkowopolskiego stadium maksymalnego (II),

4 — muł, 5 — ił warwowy, 6 — piasek, 7 — żwir

Na południe od Łęczycy (ryc. 15) występują dwa poziomy gliny morenowej. Osad rozdzielający te gliny składa się ze żwiru, piasku, mułków i iłów warwowych. Miąższość tych osadów wynosi od 1 do 10 m. W Sierpowie pod doliną strumienia przepływającego przez Solcę oraz w Leśmierzu pod doliną Bzury oba poziomy gliny są zniszczone (ryc. 15). Głębokie wcięcia rzeczne są obecnie zasypane piaskiem, a rzeki płyną w tym samym miejscu w bardzo płytkich korytach.