4620749350

Manili. Mała to była grupka i nie mogąca lub nie zainteresowana w stworzeniu polskiego życia organizacyjnego. Podobnie jest i dzisiaj. Mieszka na Filipinach ok. 50 Polaków (2001 r.; źródło Świat Polonii), którzy nigdy nie skupili się pod polskim sztandarem. Wobec otwarcia na świat tak Polski jak i Filipin można przypuszczać, że liczba Polaków na Filipinach w najbliższych latach na pewno wzrośnie.

Dzieje Polaków w Manili do II wojny światowej zebrał jakimś cudem i opisał w londyńskim „Dzienniku Polskim” („Polacy w Manili”, 1943 nr 961) pisarz Aleksander Piskor, do 1941 roku referent prasowy ambasady polskiej w Tokio.

Kontakt Polaków z Filipinami utrudniała nie tylko odległość, dzieląca Polskę od tego kraju, ale również fakt, że Polska w latach 1945-89 była w niewoli komunistycznej i do 1973 roku oba kraje nie utrzymywały ze sobą stosunków dyplomatycznych. Zostały one nawiązane dopiero 22 września 1973 roku i od razu na szczeblu ambasad. Interesy Polski reprezentowała ambasada w Japonii, a następnie - i po dziś dzień - ambasada w Tajlandii. Natomiast interesy Filipin w Polsce reprezentowała najpierw ambasada Filipin w Holandii, a potem do 1989 roku ambasada w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Obecnie w stolicy Filipin Manili jest czynny Konsulat Generalny RP. W dniach 11-13 maja 1974 złożył wizytę w Polsce przewodniczący Rady ds.

Polityki Zagranicznej F.D. Macapagal (były prezydent Filipin). Jednak szersze kontakty polityczne między Polską a Filipinami nastąpiły dopiero po upadku komunizmu w Polsce w 1989 roku, a dokładnie w ostatnich kilku latach.

Oto kilka ostatnich przykładów: W dniach 4-8 grudnia 2004 roku z oficjalną wizytą w Republice Filipin przebywał marszałek Sejmu RP, Józef Oleksy, któremu towarzyszyli posłowie: Janusz Lisak i Adam Szejnfeld oraz senator Genowefa Ferenc. Zostali oni przyjęci przez prezydenta Glorię Macapagal-Arroyo, przewodniczących obu izb parlamentu, ministrów spraw zagranicznych, obrony i finansów. Z kolei w dniach 3-9 kwietnia 2005 roku czteroosobowa delegacja Senatu RP, pod przewodnictwem wicemarszałka Ryszarda Jarzembowskiego, wzięła udział w Zgromadzeniu Unii Międzyparlamentarnej w Manili. Delegacja Senatu RP została również przyjęta przez przewodniczącego Senatu Filipin Franklina M. Drilona. Przekazał on wyrazy żalu z powodu śmierci papieża Jana Pawła II; z kolei wicemarszałek R. Jarzembowski podziękował za uczczenie pamięci Ojca Świętego minutą ciszy podczas oficjalnego rozpoczęcia 112. Zgromadzenia Unii Międzyparlamentarnej. Rozmawiano o możliwości zintensyfikowania współpracy handlowej oraz wymiany turystycznej między Polską a Filipinami. Strona filipińska zainteresowana jest także pozyskiwaniem wykwalifikowanych pracowników z Polski, np. trenerów sportowych. Podkreślono dobre i wciąż rozwijające się kontakty międzyparlamentarne, potwierdzone niedawną wizytą przewodniczącego F.M. Drilona w Polsce oraz marszałka Sejmu Józefa Oleksego na Filipinach. Mówiono także o możliwości podjęcia akcji charytatywnych na rzecz ubogich na Filipinach oraz erygowania pomnika Jana Pawła II w Manili.

W dniach 3-4 czerwca 2006 roku przebywał z oficjalną wizytą na Filipinach polski minister obrony narodowej, Radosław Sikorski.

Nawiązanie stosunków dyplomatycznych zapoczątkowało wymianę handlową między obu państwami. W kwietniu 1975 roku przebywała w Polsce misja gospodarcza Filipin, z kolei w lutym 1976 roku przebywała na Filipinach polska delegacją rządowa, która podpisała umowę handlową z zastosowaniem klauzuli największego uprzywilejowania. Natomiast 23 marca tego roku podpisano w Warszawie porozumienie o współpracy między Polską Izbą Handlu Zagranicznego, a Izbą Przemysłową Filipin, a w lutym 1977 roku w Manili delegacje Polskiej Izby Handlu Zagranicznego i kilku central handlu zagranicznego po raz pierwszy zawarły bezpośrednie transakcje handlowe, dotyczące m in. eksportu z Polski sprzętu fotooptycznego, silników elektrycznych i chemikaliów.