W celu dalszej optymalizacji konstrukcji zbudowaliśmy parametryczny model MES jednej sekcji goleni. W modelu roving szklany oraz węglowy (w zależności od struktury) zamodelowaliśmy elementami typu solid95 natomiast ściankę szklaną elementami typu shell99. W analizie uwzględniliśmy pełną nieliniowość geometryczną (duże przemieszczenia i odkształcenia). Ze względu na symetrię modelu i obciążeń zbudowaliśmy tylko połowa sekcji. Wprowadzenie sil w konstrukcję zrealizowaliśmy poprzez model dolnego okucia z fragmentem kola(rys. 10). Zamocowanie do kadłuba zamodelowaliśmy jako uproszczone okucie. W dwóch jego punktach w połowie wysokości przekroju (płaszczyzna obojętna goleni przy zginaniu) odebraliśmy swobodę przemieszczania w kierunku pionowym(działania siły). Okucie górne może wiec, jak w rzeczywistości, obracać się w płaszczyźnie gięcia oraz przemieszczać w poziomie (prostopadle do
Rys.10 pokazuje też etapy budowy modelu. Linia szkieletowa została narysowana w programie CATIA i eksportowana do Ansys’a. Na jej podstawie wygenerowaliśmy punkty chwytowe (keypointy), które użyliśmy do zbudowania modelu parametrycznego. Przez punkty poprowadziliśmy linię typu spline. Na jej podstawie stworzyliśmy pozostałe linie konturowe. Następnym etapem było stworzenie brył i powierzchni wg. tych linii, w taki sposób aby uzyskać odpowiednią orientację elementowych układów współrzędnych, w zbudowanej na bryłach siatce. Rys.l 1. pokazuje elementy składowe konstrukcji.
Rys.10 i 11 dotyczą struktury szklanej. Model goleni o strukturze hybrydowej ma dodatkowo środek wypełniony rovingiem węglowym, który modelują elementy solid95. Nie ma tam natomiast wewnętrznych ścianek podpierających roving szklany.