AUSTRIACKA SZKOŁA EKONOMII I JEJ PRZEDSTAWICIELE 45
striackiej szkoły ekonomii, dorobku klasycznego liberalizmu oraz libertariańskiej myśli politycznej. Instytut nosi imię Ludwiga von Misesa, którego założyciele uważają za najwybitniejszego ekonomistę XX wieku. Inny polski ekonomista, Oskar Lange, uczestniczył w bardzo głośnym, kilkudziesięcioletnim sporze z przedstaw icielem szkoły austriackiej dotyczącym funkcjonowania gospodarki socjalistycznej. Spór ten zostanie omówiony w części poświęconej Friedrichowi Augustowi von Hayekowi1.
Warto również zaznaczyć, że zdaniem przedstawicieli austriackiej szkoły ekonomii przyczyną obecnego kryzysu finansowego są błędne interwencje rządowe, pusty pieniądz i błędna polityka gospodarcza. Uważają oni, że pieniądz i bankowość powinny być pozostawione wolnemu rynkowi i że rządow e interwencje w tym zakresie mogą jedynie zaszkodzić. Mises już w 1912 r. argumentował w pracy Teoria pieniądza i kredytu, że gdy bank centralny obniża sztucznie stopy procentowe poniżej poziomu tynkowego, wypacza sektor dóbr kapitałowych i wywołuje cykl koniunkturalny, który prędzej lub później musi skończyć się gospodarczym spadkiem, gdy błędne inwestycje pojawią się na rynku2.
I. CHARAKTERYSTYKA SZKOŁY AUSTRIACKIEJ
Zdaniem Ludwiga von Misesa, austriacka szkoła ekonomii była w tym sensie austriacka, że wyrastała z podłoża kultury austriackiej, która została zniszczona przez narodowy socjalizm. Uważał, że „tym, co wyróżniało szkolę austriacką spośród innych kierunków ekonomii i co przysporzyło jej sławy na wieki, byl fakt, iż jest ona nauką o gospodarczym działaniu, nie zaś nauką o gospodarczej równowadze, czyli niedziałaniu. Szkoła austriacka posługuje się pojęciami stanu spoczynku i stanu równowagi, bez których myślenie ekonomiczne nie może się obyć, jest jednak całkowicie przekonana o instrumentalnym charakterze tych oraz innych pojęć. Będzie więc tłumaczyć ceny, które są płacone na prawdziwym rynku, nie zaś ceny, które byłyby płacone, gdyby zaszły pewne, niemożliwe do zrealizowania warunki”3.
Poniżej omówiony zostanie rys historyczny ze szczególnym uwzględnieniem roli XV-wiecznych scholastyków (dominikańskich i jezuickich profesorów
H. Kaczmarczyk, Debata socjalistyczna i problem planowania w gospodarce - wkład Misesa i Hayeka, „Pieniądze i Więź” 2010, nr 1, s. 23-28.
H. Kaczmarczyk, Szkoła Austriacka w ekonomii i naukach społecznych, „Pieniądze i Więź” 2008. nr 4, s. 9-15.
L. YON MlSES, Wspomnienia, Fijorr Publishing. Warszawa 2007, s.70.