4742460258

50 MARIUSZ JANIK

rię działania a nie decyzji. Ekonomia jest dla nich korpusem obejmującym procesy interakcji społecznej, które cechują się różnymi stopniami koordynacji, w zależności od czujności przedsiębiorczych aktorów. Utrzymują oni, że człowiek nieustannie poszukuje nowych celów i środków, ucząc się na podstawie przeszłych wydarzeń, wykorzystując swoją wyobraźnię, aby odkrywać i tworzyć przyszłość przez działanie.

Metodologiczny punkt wyjścia - subiektywizm. Dla szkoły austriackiej koncepcja subiektywistyczna jest próbą oparcia ekonomii na prawdziwych ludziach z krwi i kości, postrzeganych jako twórczy aktorzy i bohaterowie wszystkich procesów społecznych. Mises w 1995 r. napisał, że: „Ekonomia nie zajmuje się rzeczami i konkretnymi obiektami materialnymi , lecz ludźmi, ich zamysłami i działaniami. Dobra, towary i bogactwo oraz wszystkie inne pojęcia związane z działalnością człowieka nie są elementami przyrody, lecz należą do sfery zamysłu i działania. Ten, kto chce je badać, nie powinien ich szukać w świecie zewnętrznym, lecz musi umieścić je w kontekście zamysłu działającego człowieka”.

Protagonista procesów społecznych - kreatywny przedsiębiorca. Silą stojącą u podstaw austriackiej teorii ekonomicznej jest przedsiębiorczość. Koncepcja ta jest fundamentalna dla szkoły austriackiej i stanowi rdzeń austriackiej analizy ekonomicznej. W szerokim znaczeniu przedsiębiorczość pokrywa się z samym ludzkim działaniem. Można zatem powiedzieć, że każda osoba, która działa, aby polepszyć swoją teraźniejszą sytuację lub aby osiągnąć swoje przyszłe cele, wykazuje się przedsiębiorczością. W wąskim znaczeniu przedsiębiorczość polega głównie na odkrywaniu i ocenianiu możliwości osiągnięcia celu lub zysku, oraz na działaniu prowadzącym do osiągnięcia go.

Mises w 1996 r. stwierdził, że: „Nie potrzeba dyplomu szkoły zarządzania, żeby odnieść sukces w interesach. Takie szkoły przygotowują do objęcia podrzędnych stanowisk, na których wystarczy wykazać się rutynowymi umiejętnościami. Z pewnością nie kształcą przedsiębiorców. Nie można wyszkolić kogoś na przedsiębiorcę. Człowiek staje się przedsiębiorcą, kiedy schwyta okazję i wypełni dostrzeżoną lukę”¹⁷.

Pojęcie konkurencji. Konkurencja polega na dynamicznym procesie rywalizacji. Przez samą swoją naturę i definicję, przedsiębiorczość jest zawsze konkurencyjna.

Możliwość błędu a priori a natura zysku przedsiębiorcy. „Czysto” przedsiębiorcze błędy zostają popełnione, gdy przedsiębiorcy na rynku przeoczyli sposobność do osiągnięcia zysku. To właśnie ów błąd sprawia, że „czysto przedsiębiorczy zysk” zostaje możliwy do osiągnięcia w momencie, gdy błąd zostanie odkryty i wyeliminowany.

Cyt. za: Huerta DE Soto, Szkoła austriacka, s. 109.