-9-
Żelbet
Żelbet wprowadzono do praktyki budowlanej w drugiej połowie XIX wieku. Tworzywo to powstało z dwóch różnych pod względem właściwości mechanicznych materiałów: betonu i stali. Stal zostaje rozmieszczona w elemencie betonowym tak, aby przenosiła obciążenia rozciągające (np. w stropie dołem); beton przenosi obciążenia ściskające
Żelbet powstał w połowie XIX w. wyniku prób wynalazców francuskich i angielskich, spośród których najważniejszym był: J.L. LAMBOT. Powszechnie za wynalazcę żelbetu uważa się ogrodnika francuskiego Moniera, który w 1849 roku uzbroił żelazną siatką betonowe donice do drzewek pomarańczowych. Zapobiegało to pękaniu donic pod naciskiem korzeni rozrastających się roślin.
W Polsce pierwszy most żelbetowy zbudowano w Krakowie na rzece Rudawce w 1891 roku (rozpiętość 17,5 m).
Most Salginatobel (Szwajcaria) rozpiętość 92 m (proj. R. MAILLART)
40 kondygnacyjny biurowiec z SAO Paulo (Brazylia) - ścianami nośnymi ściany wewnętrzne.
Obecnie z żelbetu wykonuje się różne rodzaje budowli, od mostów o znacznych rozpiętościach po wysokie budynki (tzw. drapacze chmur.