4742459505

POSTERY

S04P10

Mikrosfery w wyniku stereokompleksowania polilaktydu zawierającego grupy karboksylowe w obecności jonów metali

Edyla Wojtczak*. Melania Bednarek, Tadeusz Biedroń, Małgorzata Baśko, Przemysław Kubisa *Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN, ul. Sienkiewicza 112, 90-363 Łódź, [e-mail];

Wcześniejsze badania wykazały, że stereokompleksy polilaktydu otrzymane w wyniku zmieszania roztworów stereoizomerów PLA zawierających zjonizowane pod wpływem jonów metali grupy karboksylowe wytrącają się w postaci regularnych mikrosfer [1]. Przygotowano szereg polimerów PLLA i PDLA różniących się długością łańcucha oraz miejscem przyłączenia grupy -COOH stosując polimeryzację kationową według mechanizmu aktywowanego monomeru (AM) [2]. Otrzymane polimery o niewielkich ciężarach cząsteczkowych użyto do procesu stereokompleksowania w obecności tlenków metali. Badano wpływ rodzaju metalu oraz użytego rozpuszczalnika na morfologię stereokompleksów.

Wskazano na możliwość wykorzystania tworzenia się sferycznych mikrocząstek do enkapsulacji substancji czynnych farmakologicznie.

[1]    M. Bednarek et al., Polym. Buli, 2014, 71,1891-1907

[2]    P. Kubisa et al.. Próg. Polym. Sci., 1999,24,1409-1437 Projekt finansowany przez NCN: grant UMO-2013/11/B/ST5/01618

Badania (bio)degradacji wybranych poliestrów alifatycznych w warunkach kompostowania przemysłowego

Wanda Sikorska*. Marta Musioł*, Joanna Rydz*, Grażyna Adamus*, Marek Kowalczuk**

*Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych, Polska Akademia Nauk, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34, [e-mail]; "Uniyersity ofWo!verhampton, UK; CMPW PAN Zabrze

[1]    W. Sikorska et al., Int. Biodeter. Biodegr., 2015,101,32-41

[2]    J. Rydz et al., Int.J. Mol. Sci., 2015,16,564-596 Pracę wykonano w ramach projektu NCN nr UMO-2012/07/B/ST5/00627

Rozwój nowych technologii produkcji biopolimerów w kierunku poprawy konkurencyjności tego rodzaju tworzyw na rynku powinien opierać się głównie o surowce odnawialne. Spośród biopolimerów na uwagę, szczególnie do zastosowań w przemyśle spożywczym, zasługują poliestry alifatyczne: polihydroksyalkaniany (PHA) oraz polilaktyd (PLA). Opakowania z nich wykonane będą trafiać do recyklingu organicznego, ograniczając tym samym ilość odpadów składowanych na wysypiskach. [1,2]. Komunikat przedstawia wyniki procesu (bio)degradacji jak i referencyjnego testu degradacji hydrolitycznej przeprowadzonych dla wybranych materiałów polimerowych oraz gotowych opakowań.

S04P12

Flokulacja i flokulanty polimerowe

Angelika Kowalczuk*. Patrycja Klein*, Beata Schmidt*

*Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, WTilCH, Aleja Piastów 42, 71-065, a.kowalczukl 2@gmail. com;

Przyszły rozwój technologii flokulacji ma na celu z pewnością wprowadzenie tańszych, bardziej selektywnych flokulantów, zapewnienie lepszej kontroli poprzez wykorzystanie odczynników polimerowych.

Udział w konferencji współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Flokulacja jest procesem łączenia w ośrodku ciekłym pojedynczych cząstek ciała stałego z utworzeniem większych zespołów w postaci zawiesiny kłaczków, łatwo opadających zwanych flokułami. Aby wywołać tworzenie się produktów flokulacji w wodzie, która zawiera substancje zawieszoną dodaje się flokulanty polimerowe tj. skrobię, poliakryloamid, kwasy poliakrylowe, alkohol poliwinylowy i ich pochodne.

Celem pracy jest określenie zastosowania procesu flokulacji w wielu dziedzinach.