Oczywiście spojrzenie medyczne jest wciąż implicite obecne w tego typu analizach, gdyż stanowi swego rodzaju punkt wyjścia, ale przestaje autonomicznie stanowić o fenomenach zdrowia, choroby, niepełnosprawności i śmierci. Jak się wydaje, takie podejście koresponduje z istotową interdyscyplinarnością nauk o zdrowiu, co czyni niezbędnym wskazanie pewnych podstawowych problemów natury filozoficzno - społecznej, które wyznaczają horyzont dla rozważań tej dziedziny wiedzy.
Niemniej jednak owo odwoływanie się nauk o zdrowiu do filozoficzno - społecznych kwestii, jak i sam proces demedykalizacji zdrowia muszą, jak się wydaje, zostać poddane jurysdykcji prawnej, jeśli mają być wpisane w obiektywny i intersubiektywny porządek stanowienia sensu. Można stwierdzić, iż perspektywa prawna jest niezwykle istotnym punktem odniesienia dla nauk o zdrowiu, gdyż instytucjonalnie uzasadnia i legislacyjnie ugruntowuje sferę praktyki w zakresie oddziaływań związanych ze zdrowiem. Wszelkie zatem regulacje prawne owej praktyki starają się uwzględniać kontekst filozoficzno -społeczny postępowania biomedycznego w specyficzny dla prawnego dyskursu sposób. Chodzi o wyznaczenie granicznych warunków możliwości powszechnego realizowania i osiągania pożądanej wartości jaką jest zdrowie, przy jednoczesnym zachowaniu równowagi między poszczególnymi determinantami mającymi wpływ na zdrowie. Innymi słowy, dyskurs prawny stara się wypracować swego rodzaju konsensus między perspektywą demedykalizacyjną a prespektywą biomedyczną, co jest o tyle istotne z punktu widzenia nauk o zdrowiu, iż z jednej strony faktycznie proces demedykalizacji stanowi współcześnie, jak się wydaje, rację bytu owych nauk, z drugiej jednak strony, dziedzina ta jest na stałe związana z praktykami medycznymi, ponieważ nauki o zdrowiu po prostu wywodzą się z dyskursu medycznego.
W związku z powyższym analiza filozoficznych, społecznych i prawnych aspektów nauk o zdrowiu została podzielona na dwie części, z których pierwsza dotyczy problemów humanistycznych, druga zaś prawnych. Należy jednak zaznaczyć, iż owe części odnoszą się do siebie w sposób komplementarny, gdyż problemy, kwestie i pojęcia wyrosłe z perspektywy filozoficzno - społecznej przybierają legislacyjną formę na gruncie analiz prawnych.
Agata Janaszczyk