7
Wprowadzenie
który należy uznać za nurt wspólny wielu różnych poglądów, w teologii kościelnej zaznaczył się także potężny wpływ Marcjona. Ireneusz polemizował więc nie tylko z gnostycyzmem. Wiele jego wypowiedzi możemy odnieść do marcjonizmu. Treść nauczania kościelnego w Adversus haereses zasługuje na osobne i szersze potraktowanie.
Po ukończeniu dzieła przeciw fałszywej gnozie Ireneusz napisał Wykład apostolskiego nauczania1 2 3 4 5 6 7 8. Najbardziej dzieło to łączy się treściowo z drugą części§Adversus haereses, to jest z księgami od III do V. Oznacza to, że Wykład apostolskiego nauczania powstał po roku 177, a prawdopodobnie około 1909. W tym dziele bardziej niż w polemice wskazywał na kościelne nauczanie. Wprawdzie nie brak i w tym utworze aluzji do poglądów heretyckich - autor ma najczęściej na uwadze gnostyków i zwolenników Marcjona - jednak utwór ten poświęcił Ireneusz głównie pozytywnemu wykładowi.
Zanim przejdziemy do przedstawienia kościelnego nauczania w II wieku w świetle tego utworu, musimy przyjrzeć się bliżej jego budowie literackiej i tematycznej. Od chwili odkrycia i udostępnienia ormiańskiego tłumaczenia utworu toczy się dyskusja na temat formy literackiej i celu tego dzieła. Jedni badacze opowiadają się za formą katechezy, inni za rodzajem apologii. Adolf Harnack, który jako pierwszy skomentował utwór Ireneusza i podzielił na sto rozdziałów całość tekstu, opowiedział się za katechezą9. Za Harnackiem P. Drews starał się udowodnić, że utwór Ireneusza jest w ścisłym znaczeniu pierwotną katechezą10. Za formą apologetycznego pisma wprost przeciw opinii Harnacka opowiedział się O. Bardenhewer". Tego samego zdania jest również J. Quasten12. Obydwie hipotezy stara się pogodzić N. Brox, gdy pisze we wstępie do niemieckiego tłumaczenia, że Ireneusz zastosował obydwie formy w swoim utworze, wykład nauki kościelnej i rodzaj obrony prawd wiary przez
7 Wspomina o napisaniu wcześniej Adversus haereses: („Wszyscy ci s£ bezbożni
bluźnierczy wobec swego Stwórcy i Ojca, jak to wykazaliśmy w Zdemaskowaniu i od
parciu fałszywej tak zwanej gnozy - r. 99).
8 Por. Weber, BKV, s. V.
9 Por. Harnack, Nachwort 64-66.
10 P. DREWS, Der literarische Charakter der neuentdeckten Schrift des Irenaus «Zum
Erweise der apostolischen Verkiindigung», ZNW 8 (1907) 226-233.
11 Geschichte der altkirchlichen Literatur, I Freiburg 1913, 410n.
12 Initiation aux Peres de 1‘Eglise /, Paris 1955, 335.