Gradient i Hesjan
Gradientem VxF(x) funkcji F : —► £/?, nazywamy S-wymiarowy wektor pochodnych
cząstkowych po wszystkich zmiennych funkcji F, natomiast Hesjanem nazywamy macierz H(x) pochodnych cząstkowych drugiego rzędu o wymiarach S x S:
dF |
a2F |
a2F |
a2F | |
dx\ 8F |
dx\dx\ d2F |
dx\dx2 d2F |
dx\dxs d2F | |
dx2 |
, tf(x) = |
dx2dx\ |
dX2dX2 |
dx2dxs |
dF |
d2F |
&F |
a2F | |
dxs |
. dxsdxi |
dxsdx2 |
dxsdxs |
Warunek wystarczający na istnienie ekstremum w punkcie x*
Załóżmy, że VxF(x*) = 0. Wówczas:
• jeżeli macierz H(x*) jest dodatnio określona, to F ma minimum loklane w punkcie x*
• Jeżeli macierz H(x*) jest ujemnie określona, to F ma maksimum loklane w punkcie x*
• Jeżeli macierz H(x*) nie jest ani ujemnie, ani dodatnio półokreślona, to F nie ma ekstremum w punkcie x*
Uwaga: jeżeli macierz H(x*) jest tylko dodatnio (ujemnie) półokreślona, to nie jest możliwe ustalenie, czy funkcja F ma ekstremum loklane w punkcie x* czy też nie ma (obie sytuacje mogą mieć miejsce).
Forma kwadratowa jest wypukła (wklęsła) jeżeli jest dodatnio (ujemnie) określona.
9