5973829423

- Preparatyka kosmetyczna -

Ćwiczenie 3

Temat: Preparatyka płynów kosmetycznych.

Cel ćwiczenia: Poznanie wymagań przemysłu kosmetycznego w stosunku do toników, zmywaczy i olejków pielęgnacyjnych. Nabycie umiejętności ich preparatyki.

I. Część teoretyczna

Toniki to preparaty kosmetyczne w postaci klarownych roztworów, przeznaczone do doraźnego zmywania śladów preparatów do demakijażu, odświeżania skóry twarzy i szyi oraz przywracania skórze naturalnego pH.

Wśród toników spotyka się także wyroby przeznaczone do pielęgnacji włosów i owłosionej skóry, stosowane na suche lub mokre (po umyciu) włosy. Toniki te to wyroby o specjalnym przeznaczeniu, np. przeciwłupieżowe, „na porost włosów”, zapobiegające przetłuszczaniu się skóry głowy, itp.

Podstawowym składnikiem i rozpuszczalnikiem w tego typu wyrobach jest woda (nawet ok. 95 % składu). Oprócz wody, toniki mogą zawierać następujące składniki:

-    alkohole (etylowy lub, rzadziej, izopropylowy);

-    środki powierzchniowo-czynne;

-    ekstrakty (wyciągi, hydrolaty) roślinne;

-    substancje czynne (nawilżające, renatłuszczające, złuszczające, wybielające, łagodzące, ściągające i inne);

-    dodatki (solubilizatory, barwniki, konserwanty, kompozycje zapachowe, itp.).

Generalnie toniki dzieli się na dwie grupy, w zależności od obecności lub braku alkoholu, na toniki alkoholowe i bezalkoholowe. W tonikach alkoholowych zawartość alkoholu na ogół nie przekracza 25 %. Najczęściej jest stosowany etanol. Izopropanol ma lepsze właściwości dezynfekujące oraz lepiej rozpuszcza tłuszcz, ale ma gorsze działanie odświeżające oraz charakteryzuje się własnym, utrudniającym perfumowanie, zapachem. Alkohol w tonikach spełnia kilka funkcji: przede wszystkim jest stosowany jako rozpuszczalnik różnych składników preparatu, zwłaszcza tych o charakterze hydrofobowym. Dlatego też w technologii toników bezalkoholowych wprowadzanie kompozycji zapachowych wymaga stosowania większych ilości substancji ułatwiających solubilizację czyli solubilizatorów. Solubilizacja jest to zjawisko, które polega na wprowadzeniu do roztworu wodnego trudnorozpuszczalnych substancji (hydrofobowych) i uzyskanie klarownego roztworu. Jest to możliwe jedynie dzięki zastosowaniu solubilizatorów, które powodują wytworzenie obszarów

1