614373057

W przedziale czasowym oznaczonym (t_n,t_n+1)pokazana jest struktura synchroniczna tzn. pojawią się odpowiedniki etapów oznaczonych w żółtym pasku, ale będą to etapy produkcji kolejnych cegieł. Porządek nie ma tu znaczenia, bo wybierając następne przekroje czasowe (t_n+k ,t_n+k+i) otrzymamy ten sam komplet etapów, ale inaczej uporządkowany. Za każdym razem, gdy pojawimy się na terenie zakładu ujrzymy tych samych robotników wykonujących te same czynności i nie znając technologii nie potrafimy wyobrazić sobie struktury diachronicznej. Zaprezentowany schemat możemy zastosować do każdego procesu, dla którego jest sens tworzyć diagram Henry'ego Gantta¹.

I

1. wydobycie i przygotowanie surowca fgliny): s etapów

i

2. wykonanie produktów(cegieł): n etapów k₅ =/₀

Niech c będzie kosztem pracy wykonanej w jednostce czasu, a m = s + n. Wtedy całkowity kapitał obrotowy K_m = c-m-\ gdyż do momentu sprzedaży

pierwszej cegły całkowity kapitał będzie wynosił _c ^m , jednak w wyniku

sprzedaży „zwracamy w sprzedanym" wyrobie koszt c-m, co prowadzi do powyższego wzoru. W kolejnych etapach koszt „wbudowanej" pracy równy jest wartości zwracanej po sprzedaży, więc stan kapitału się nie zmienia.

Gdy przygotowanie wymaga s przedziałów czasowych, a produkcja finalna n, to planując niezależną produkcję powinniśmy też wyliczyć potrzebne do ich uruchomienia kapitały.

1

Prekursorem był Karol Adamiecki, który w roku 1903 opublikował metodę chronometru polegającą na „harmonizacji w czasie działań wszystkich elementów systemu wytwórczego"