17
pierwszych dwu grup można wymagać twórczego myślenia, to trzecia grupa nie nadaje się na stanowiska kierownicze.
Mentalność pracowników różni się nie tylko w różnych krajach świata ale nawet wewnątrz poszczególnych krajów. Dlatego metoda pracy zastosowana w Japonii i dająca tam dobre wyniki nie musi dać takich samych wyników w Polsce. Nie znaczy to, że powinniśmy odrzucać metody japońskie ale powinniśmy je twórczo adaptować.
Po II wojnie światowej nastąpiły dalsze usprawnienia w zarządzaniu produkcją m.in. zarządzanie przez cele oraz rozwijanie praktycznych umiejętności kierowniczych (management skills). Podkreśla się umiejętność podejmowania ryzyka, umiejętność tworzenia dynamicznego zespołu, umiejętność jasnego przekazywania informacji (komunikacja w przedsiębiorstwie), umiejętność uchwycenia związku między swoją produkcją a branżą, widzenia biznesu w całości (nie wycinkowo) itd. Nowością jest „widzenie” jakości nie tylko w produkcie lecz w całym procesie produkcyjnym - Total Quality Management (TQM). Związane z tym są międzynarodowe normy ISO grup: 9000, 14000 i 18000. (Więcej o normach PN oraz ISO w rozdziale 7).
Cały proces produkcyjny, nie tylko jego wpływ na jakość, jest przedmiotem nowego podejścia „procesowego” w zarządzaniu produkcją. Polega ono na uwzględnianiu w zarządzaniu nie jak dotychczas dominującej roli poszczególnych działów w przedsiębiorstwie np. działu finansowego, działu handlowego, działu produkcji itd. Wszystkie te działy mają działać dla dobra przedsiębiorstwa - a więc wspólnie. W decyzjach wszystkie działy mają uczestniczyć na równych prawach. Jeżeli jakaś decyzja przynosi według jednego działu zysk, a w innym ta sama decyzja powoduje stratę, to trzeba dokonać bilansu strat i zysków. Konieczny jest przy tym kompromis działów dla dobra przedsiębiorstwa. Wymaga to zmiany mentalności kierowników działów specjalistycznych - z uporu w realizacji swoich koncepcji na zrozumienie racji także kierowników innych działów w przedsiębiorstwie. W niektórych przypadkach celowe są zmiany schematu organizacyjnego przedsiębiorstwa.
Literatura z ostatnich lat, dotycząca zarządzania produkcją zajmuje się głównie wytwarzaniem elementów maszyn i urządzeń oraz ich składaniem (montażem). Najczęściej pomijane są inne rodzaje produkcji jak na przykład wydobycie minerałów (górnictwo),produkcja niektórych materiałów (cement, metale, mąka zbożowa itp.), gdzie nie ma składania elementów. Zajmowanie się szczegółami organizacji produkcji we