Praca Prusa nad stylem Lalki odzwierciedla podstawowe założenia estetyki pozytywistycznej. Realistycznemu ujęciu tematu odpowiada realizm języka. Żywioł mowy potocznej jest kontrolowany przez normy poprawnościowe. Wybór, zwłaszcza w systemie leksykalnym i składniowym, motywowany jest względami poznawczymi oraz chęcią oddziaływania na czytelnika. Kanon estetyczny wyznacza zasada jedności w rozmaitości i harmonia, osiągana przez analogię i kontrast. Przy ogólnym nastawieniu na "przedmiotowość" stylu Prus nie jest wiernym
uczniem Fryderyka Spielhagena, tak w pamiętniku Rzeckiego,
8 7
jak i w narracji autorskiej . Liryzm, komizm, ironia nieraz przełamuję epicki obiektywizm. "Niezauważalność" stylu Lalki to zasługa codziennego słownictwa, maksymalnego sfunkcjona-lizowania fleksji oraz prostej składni. Styl powieści z pewnością "stosuje się do reszty dzieła".