166
GRZEGORZ LISSOWSKI
sprawiedliwy od podziału y zawsze i tylko wtedy, gdy użyteczność osoby najbardziej uprzywilejowanej przy podziale x (tj. osoby, dla której użyteczność przy tym podziale jest największa) jest wyższy od poziomu użyteczności osoby najbardziej uprzywilejowanej przy podziale y
xPy *-* max uh(x) > max uh(y).
h h
Zasada maksimaksu konserwatystów wymaga założenia pomiarowo--porównawczego PP. Graficzną ilustrację tej zasady przedstawia rysunek 4.
--•— krzywa równoważności według zasady MK
Zasada leksykograficznego maksimaksu konserwatystów LMK
Zasada leksykograficznego maksimaksu konserwatystów stanowi rozszerzenie zasady maksimaksu konserwatystów w sytuacji, gdy poziomy użyteczności osób najbardziej uprzywilejowanych przy podziałach x i y są jednakowe. Wówczas podziałem bardziej sprawiedliwym jest ten podział, dla którego poziom użyteczności drugiej z kolei osoby najbardziej uprzywilejowanej jest wyższy. Jeżeli poziomy użyteczności drugich z kolei osób najbardziej uprzywilejowanych przy podziałach x i y są również jednakowe, to porównuje się poziomy użyteczności trzecich z kolei osób najbardziej uprzywilejowanych itd. Zasada ta jest więc analogiczna do leksykograficznego maksiminu Ra wisa.
Można ją zapisać formalnie w sposób następujący:
. xPy*~* 3jeN„, VkeNa: k[uMk)(x) = u^ty)] &[urM)(x)>uM/ł(y)],
gdzie N„, rx oraz ry są określone tak samo, jak w wypadku zasady leksykograficznego maksiminu Rawlsa.