zerojedynkowego 5. Logiczne schematy i prawa rachunku zdań 6. Rachunek kwantyfikatorów. Identyczność (diagramy Venna, wybrane prawa i schematy logiczne rachunku kwantyfikatorów, tezy i reguły wtórne węższego rachunku kwantyfikatorów, metoda dowodów założeniowych, identyczność) 7. Definicje (pojecie definicji, zadania definicji, budowa definicji, warunki poprawności definicji, definicje w węższym rachunku kwantyfikatorów) 8. Pytania i odpowiedzi (budowa pytania, sposób stawiania pytań, odpowiedzi 9. Podział logiczny (pojecie podziału logicznego, warunki poprawności podziału logicznego, klasyfikacja, partycja) 10. Logiki nieklasyczne (logiki wielowartościowe, logiki modalne, logika zdań temporalnych, logika intuicjonistyczna) 11. Logika a filozofia (naturalne systemy dedukcyjne, dziedziny puste)
Literatura:
1. L. Borkowski, Elementy logiki formalnej.
2. J. Słupecki, L. Borkowski, Elementy logiki matematycznej i teorii mnogości.
3. L. Borkowski, Wprowadzenie do logiki i teorii mnogości.
4. A. Grzegorczyk, Zarys logiki matematycznej.
5. Z. Ziembiński, Logika praktyczna.
6. W. A. Pogorzelski, Klasyczny rachunek zdań.
7. L. Gumański. Wprowadzenie w logiką współczesną.
Warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie pisemne na ocenę.
Nazwa przedmiotu: Logika Rodzaj zajęć: konwersatorium Liczba godzin: 30
Forma kształcenia: magisterskie studia dzienne
Prowadzący: dr Adam Olech Stanowisko: adiunkt
Instytut Filozofii, Psychologii i Socjologii Zakład Filozofii
Kierunek: Pedagogika
Status przedmiotu w programie studiów: przedmiot obowiązkowy
Rok |
I |
II |
III |
IV |
V | |||||
Semestr |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
Godzin tygod. |
2 | |||||||||
Punkty ECTS |
5 |
Cele i metody dydaktyczne: Zdyscyplinowanie myśli i języka - temu celowi jest poświęcona część A treści programowych dotycząca semiotycznych funkcji języka, zagadnieniu definicji, pytali, wypowiedzi oceniających i norm. Wprawianie w poprawne uzasadnianie wypowiedzi - temu celowi jest poświęcona część B treści programowych dotycząca uzasadniania bezpośredniego i pośredniego opartego na różnych typach wnioskowania. Wprawienie w sztukę dyskutowania - temu z kolei celowi jest poświęcona część C treści programowych. Tok prowadzenia zajęć jest dwuetapowy: pierwszy polega na wprowadzeniu w daną tematykę wraz na objaśnieniu zgłaszanych przez studentów kwestii związanych z prawidłowym zrozumieniem przygotowanej partii materiału; drugi etap polega na wspólnym rozwiązywaniu zadań wiążących się z tematyką konwersatoryjną.
Treści programowe z podziałem na jednostki dydaktyczne: A. Podstawowe wiadomości o języku jako systemie znaków zinterpretowanych intensjonalnie i ekstensjonalnie - 1. Znaki, słowa, myśli; 2. Przedmiotowe odpowiedniki wyrażeń; 3. Wieloznaczność wyrażeń i ważniejsze błędy w przekazywaniu myśli; 4. Definicje; 5. Pytania i odpowiedzi; 6. Wypowiedzi oceniające, normy i wypowiedzi modalne. B. Uzasadnianie twierdzeń - 7. Rodzaje uzasadnień; 8. Wnioskowanie dedukcyjne; 9. Uzasadnianie uprawdopodobniające. C. Umiejętność przekonywania i dyskusji - 9. Dyskusja; 10. Kodeks etyczny i logiczny dyskusji; 11; Części składowe dyskusji i ogólne prwidła dyskusji. Argumentowanie; 12. Formalne i materialne aspekty prawidłowości argumentacji; 13. Psychologiczne aspekty argumentacji. Umiejętność przekonywania; 14. Nielojalne fortele erystyczne.