8955898842

242

przyczynach likwidacji konstruowanych środków technicznych jest podstawą udoskonalenia nowych konstrukcji. To źródło informacji służy również do opracowania lub modyfikacji typowych rozwiązań konstrukcyjnych.

Rodzaje uszkodzeń UK« powinny być podstawą wnikliwej analizy ich przyczyn. Dotyczy to przede wszystkim tych uszkodzeń, które charakteryzują się największą częstością występowania. Przyczyną uszkodzenia może być konieczność wymiany jednego lub kilku elementów. W skrajnym przypadku środek techniczny poddawany jest recyrkulacji materiałowej O tej formie recyrkulacji decyduje głównie stopień uszkodzenia elementów istotnych, ze względu na realizowane działania, oraz masa i koszty wytwarzania Nieprawidłowo dobrane cechy konstrukcyjne, ze względu na kryteria recyrkulacji, mogą być podstawą do częstszego zaliczania uszkodzonych środków technicznych do likwidacji. Model ustalania relacji między rodzajem uszkodzenia a wymicnnością elementów przedstawia rys. 7.7.

U V

U I

(•2«ry korozyjne no # Moc żytko)

(odkjzlolc.nie tfKOl* Noe żyłko)

U»rkodi«ni« U IX

lv>r«o<u*nM

zostanio

d)

Uwkodztnit U II (v?*ry korozyjno no Średnicy

rury)

Rys. 7.7. Modele relacji między rodzajem uszkodzenia a planem recyrkulacji Fig. 7.7. Modcls of relation bctwccn the typc of damage and the element recycling

Grafy recyrkulacji określają elementy, które poddane będą recyrkulacji (zaznaczone poprzez zakreskowanie). W zależności od stopnia uszkodzenia określonego przez ilościowe cechy uszkodzenia, np. grubość wżeru korozyjnego w tłoczysku, określany jest sposób

recyrkulacji elementów rej* zaznaczonych w grafie GR(n“'V Komputerowo wspomagane

tworzenie dokumentacji regeneracyjnej dla systemu modułowego siłowników hydraulicznych stosowanych w górnictwie, przedstawiono na rys. 7.8.

Rys. 7.8. Schemat ideowy działania programu doradczego regeneracji środków technicznych Fig. 7.8. Schcmatic diagram of the advisory program for recycling of technical mcans

Wyróżniono następujące stadia wspomagania komputerowego regeneracji siłowników:

1)    odtwarzanie cech charakterystycznych i konstrukcyjnych regenerowanego siłownika,

2)    wybór rodzaju uszkodzenia (od Ul * UXH, dla Ul i Uli podanie grubości wżeru).

3)    selekcja elementów do wymiany i regeneracji na podstawie grafu regeneracji,

4)    przeprowadzenie obliczeń ilościowych cech konstrukcyjnych oraz weryfikacja geometryczna i wytrzymałościowa regenerowanych elementów (stadium to występuje wówczas, gdy zachodzi zmiana cech konstrukcyjnych w wyniku regeneracji),

5)    zapis konstrukcji w postaci rysunku złożeniowego.

6)    zapis konstrukcji w postaci rysunków wykonawczych elementów: wymienianych (przeznaczonych do likwidacji) oraz regenerowanych.

7)    zapis raportu wymaganego procesu regeneracji.

Wynikiem działania systemu doradczego jest dokumentacja konstrukcyjna siłownika po regeneracji z raportem wymaganego procesu regeneracji (22. 75J,