8748916690

Jan Bańkowski z Weryni, Władysław Draus z Przedborza, Józef Mazur z Dąbrówki, Bolesław Kosiorowski - uczeń Technikum Rolniczego w Weryni ( późniejszy przewodniczący ZW ZSMW w Rzeszowie), Jerzy Kubiś z PZKR Kolbuszowa, Julian Michałek z Kłapówki, Zdzisław Kapusta z Nowej Wsi, Józefa Chmielowska ze Staniszewskiego, Maria Kwaśnik z Trześni, Czesława Lubera z Majdanu Królewskiego, Krystyna i Teresa Kwaśnik z Majdanu Królewskiego, Stanisław Opaliński - nauczyciel SPR w Trzęsówce, Kazimierz Szmyd - nauczyciel z Hadykówki ( późniejszy dr WSP w Rzeszowie), Jerzy Białek - nauczyciel z Woli Raniżowskiej, Franciszek Jeż z Raniżowa, Jan Wilk i Franciszek Skrzela - obaj z Weryni oraz wielu innych. W późniejszym okresie wielu z nich zajmowało stanowiska w hierarchii społecznej i państwowej. Była to szkoła życia, która pozwoliła wielu im ukończyć studia wyższe i stali się znanymi fachowcami w naszej gospodarce. Zjednałem sobie ich wielkim wysiłkiem ale wszyscy stanowiliśmy zgrany aktyw w ZP ZMW w Kolbuszowej.

Pozwolę tutaj wspomnieć jeszcze o ważnym wydarzeniu w mojej pracy na tym stanowisku. W marcu 1965 r. odbyło się Plenum KP PZPR w Kolbuszowej poświęconym ocenie działalności organizacji młodzieżowych ZMW i ZMS. Trzeba przyznać, że bardzo bałem się tego zebrania. Brakowało mi jeszcze w tym zakresie doświadczenia. Obrady prowadził wówczas Mieczysław Buczyński - 1 sekretarz KP PZPR, bardzo ceniona postać w naszym powiecie z tych lat. Z ramienia władz wojewódzkich jako zaproszeni goście brali udział następujący towarzysze: Dastek z KW PZPR - były przewodniczący KW ZMS, Julian Krochmal - przewodniczący ZW ZMW. Dość pozytywnie ocenili dotychczasową działalność ZP ZMW a w tym i moją. Gorzej było z oceną KP ZMS. Zabrałem wówczas głos w dyskusji i polemizowałem z byłym działaczem ZMW RP „Wici" i ZMP Marianem Jamrozem z Weryni. Ta dyskusja dotyczyła kwestii : „ ... że jego zdaniem w środowisku wiejskim powinni działać naturalni przywódcy młodzieży..." , ja oczywiście spierałem się z tym poglądem - nie mając jeszcze - jak wspomniałem wcześniej - doświadczenia. Przy okazji coś jemu przygadałem. W podsumowaniu dyskusji sekretarz KP PZPR poparł mnie a Weryniaków ( było ich na konferencji tej kilku) nazwał „ 12 apostołów" którzy zajmują stanowiska a nie udzielają pomocy młodzieży w ich działalności. Pod względem ilości aktywistów partyjnych ta wieś wyróżniała się od innych ale nie wiele wnieśli do inwestycji weryńskich w czasach PRL. Do tej pory publiczne domy były budowane systemem barakowym ( parterowym) np. Wiejski Dom Kultury, remiza OSP, sklepy GS - u czy brak wybudowania nowej szkoły (jedno skrzydło do tej pory pochodzi z XIX wieku) w stosunku do innych miejscowości, które umiały się bić i skorzystały w tym zakresie. Tak jest do dziś dnia. Werynia należy do wiosek najbardziej zaniedbanych pod tym względem. Jedyną wizytówką jest wybudowanie pięknego Kościoła na wzgórzu ale z przyczyn religijnych. Zastana-

100