9650942343

4

terenów i form zieleni (zasadniczy temat dysertacji). Rozdział ten został opracowany starannie. Autorka szczegółowo przedstawiła, za pomocą nieźle dobranych przykładów, przebieg procesu rewitalizacji w największych miastach Europy. W prezentowanych przykładach, Autorka wykazała pozytywny wpływ na proces rewitalizacji uwzględnienia materiału roślinnego i jego form. Pozytywne efekty zastosowania zieleni w wzbogaceniu krajobrazu miejskiego w działaniach rewitalizacyjnych przedstawiła przekonywująco.

Podrozdział 3.3. „Zieleń na terenach rewitalizowanych - poprzemysłowych w mieście, na przykładzie wybranych miast europejskich i amerykańskich”, jest w pewnej mierze dalszym ciągiem rozdziału poprzedniego. Różnicą jest skierowanie uwagi czytelnika dysertacji na sposoby postępowania z terenami poprzemysłowymi. Rozdział ten opracowany jest solidnie i posługuje się omówionymi dokładnie przykładami realizacji. Wydaje się jednak, że podrozdział ten jest także jedynie dopełnieniem poprzedniego.

Być może warto więc byłoby połączyć oba teksty.

W podrozdziale 3.4. „Idee zrównoważonego rozwoju”, podzielonym na omówienie rozwiązań architektoniczno-urbanistycznych oraz stosowania zieleni w mieście w kontekście idei zrównoważonego rozwoju, Autorka dysertacji opisała pokrótce stosowane w świecie kierunki postępowania w tym zakresie.

Rozdział IV „Rewitalizacja miast w Polsce”, poświęcony został najważniejszemu zagadnieniu poruszanemu w dysertacji, a mianowicie procesowi rewitalizacji w Polsce.

Autorka przybliżyła w tym rozdziale wybrane działania rewitalizacyjne przestrzeni miejskich Poznania, Bielska-Białej i Dzierżoniowa.

Ogólnie, bez wskazania na konkretne przykłady, omówiła działania dla „blokowisk”. Ograniczyła się jednak jedynie do wzmianki co i jak należałoby zrobić lecz bez zaprezentowania konkretnych przykładów, zwłaszcza z udziałem zieleni.

Rewitalizacja terenów powoiskowych (tu wspomniano miasto Legnicę), został potraktowany również ogólnikowo.

Podobnie ogólnikowo Autorka przedstawiła przykłady rewitalizacji terenów pokoleiowych (Galeria Krakowska, Warszawa Wileńska, Dworzec w Będzinie).

Konkretne przykłady działań rewitalizacyjnych podane zostały natomiast dla terenów poprzemysłowych (dla byłej kopalni „Paweł” w Rudzie-Chebziu i byłej kopalni „Gottwald” w Katowicach).

Konkretny przykład (szkoda, że tylko jeden) podany został także dla terenów poeksploatacyjnych (terenu byłych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay”).

Podrozdział 4.3. „Zieleń jako czynnik budujący struktury urbanistyczne miast rewitalizowanych”, zawiera wiele interesujących fragmentów. Na uwagę zasługuje zamieszczenie dwóch tabeli (Tab. 3 „Zestawienie terenów, na których najczęściej przeprowadzane są działania rewitalizacji przy użyciu terenów zieleni" i Tab. 4 „Tereny rekreacyjne w miastach w latach 2002-2012", ss. 89 i 90) przekonywująco uzasadniających niebagatelne znaczenie zieleni w programach rewitalizacji. Istotne jest zwłaszcza zwrócenie uwagi na konieczne zróżnicowanie wprowadzanej zieleni pod kątem form i gatunków, w zależności od wiodącej funkcji na konkretnych obszarach poddawanych rewitalizacji.

W podrozdziale tym Autorka przedstawiła ponadto istotny poznawczo rys historyczny stosowanych dawniej form zieleni w miastach, przybliżając czytelnikowi całe bogactwo możliwości stosowania tego materiału i jego form kompozycyjnych upiększających krajobraz miast.