9752256690

14

Joanna Banaś

Zastosowanie programowania liniowo-dynamicznego do optymalizacji stanów magazynowych

Zmienne decyzyjne określające stany końcowe magazynu wyznaczają ilości towarów w grupach asortymentowych, które powinny znajdować się w magazy nie po upływie tygodnia (Tabela 5).

Tabela 5. Stany końcowe magazynu (w sztukach)

Zmienna	/».(D	m>( 1)	W2,(l)	«u(i)	W25(l)	»'r,( 1)	"0(1)	"0(1)
Wartość	146	564	6	42	11	115	80	250

Źródło: PROTASS2 i opracowanie własne.

Żaden stan końcowy magazynu nie jest zerowy, co oznacza, że firma będzie oferować klientom pełen asortyment w ilości nie mniejszej niż przewidywane zapotrzebowanie (por. Tabela 2).

Wyznaczone rozwiązanie jest optymalne ze względu na zysk netto firmy, który wyniósł 2 860 688 zl (bez kosztów stałych takich jak pensje, czy amortyzacja środków trwałych), ale zakładamy przy tym sprzedaż całej zawartości magazynu w ciągu tygodnia.

Firma może jeszcze lepiej wykorzystać wyniki modelowania wyznaczając pewne dodatkowe wskaźniki. Na podstawie optymalnych stanów końcowych i zadanych stanów początkowych można wyznaczyć wielkości zamówień, które firma powinna zrealizować w okresie tygodnia (Tabela 6).

Tabela 6. Zamówienia firmy (w sztukach)

Grupa towarów	^Gi	G,	G,	G„	G,	Gh	g7	G8
Zamówienie	26	314	I	37	3	35	35	160

Źródło: Opracowanie własne.

Wszystkie wielkości zamówień są większe od zera, co oznacza, że magazyn nie był wykorzystany optymalnie i być może należy przenieść część towaru w imię miejsca.

Firma może być zainteresowana informacją na temat stopnia wykorzystania Zj, j e {a,b,c,d} poszczególnych miejsc magazynowych, co można obliczyć ze wzorów:

j 100%,

800

	MO),	M0) +
, 980	500	10
M0) +	MO)	100%,
, 700	300 J
X/(0)	MO)
, 15	80	60

MO)] 200 )

^u4h (0), MO), MQ)

70    200    100 •100%.

Stopień wykorzystania miejsc magazynowych zawiera Tabela 7.

(7)