Kolejnym etapem opracowania projektu trasy jest wyznaczenie kilometrażu wszystkich punktów trasy oraz określenie niezbędnych miar do realizacji obiektów towarzyszących takich jak: przepusty, wiadukty, przejazdy kolejowe i inne.
Po wykonaniu opracowania w płaszczyźnie poziomej przystępuje się do opracowania wysokościowego trasy, polegającego na wykonaniu projektu niwelety wraz z obliczeniem łuków pionowych oraz wykonaniu przekrojów poprzecznych projektowanej trasy będących między innymi podstawą do późniejszego obliczenia objętości robót ziemnych.
Tak opracowany projekt trasy drogowej zostaje zrealizowany w terenie etapami w trakcie budowy kolejnych odcinków drogi.
8.3 Opracowanie projektu w płaszczyźnie poziomej
8.3.1 Łuk kołowy
Punktami głównymi łuku kołowego nazywa się punkty styczności łuku z prostymi głównymi trasy - P i K , oraz punkt środkowy łuku - S /rys. 8 -1/. Wyznaczenie terenowe tych punktów może być wykonane poprzez odłożenie odpowiednich miar kątowych i linowych od punktu wierzchołkowego i kierunków głównych trasy. Punkt początkowy P i końcowy K zostanie wyznaczony w wyniku odłożenia stycznej głównej t od punktu wierzchołkowego wzdłuż kierunków głównych trasy. Punkt środkowy S można wyznaczyć kilkoma sposobami, jednakże w celu kontroli prawidłowości wyznaczenia, należy stosować zasadę wyznaczenia tego punktu co najmniej dwoma sposobami. Wartości wielkości niezbędnych do wyznaczenia punktów głównych określa się za pomocą wzorów:
= pw =wk = Rtg~
WS = WO - R =
R
COS-
2
\
R = R