7. Wybrane zastosowania technik chromatograficznych w analizie olejków eterycznych pochodzących z różnych gatunków szałwii (Safoia sp.)
Obecnie na całym świecie naukowcy zajmują się analizą bardzo złożonych próbek pochodzenia naturalnego. Znakomite i niemalże doskonałe techniki instrumentalne pozwalają małymi krokami odkrywać uzdrawiające właściwości roślin, stosować nowe metody terapii na różnego rodzaju dolegliwości oraz poznawać tajemnice, jakie skrywa przed nami przyroda.
W artykule portugalskich naukowców [67] przedstawiono wyniki badań nad składem i właściwościami przeciwgrzy bieżny mi olejku pochodzącego z Salvia officinalis L. Analizę przeprowadzono techniką GC/MS. Zaobserwowano różnice ilościowe w składzie tych olejków, szczególnie w ilości c/s-tujonu (8,8-37,1%) i kamfory (11,6-23,4%) w zależności od miejsca występowania rośliny. Grzybobójczą aktywność badanych olejków naukowcy ocenili przez minimalne stężenie blokujące (MIC) i minimalne stężenie śmiertelne (MLC), wyznaczone dla różnych chorób grzybiczych skóry. Badane olejki wykazały szerokie spektrum grzybobójcze, z podwyższoną aktywnością przeciw dermatofitom, powodującym powstawanie na skórze ognisk grzybiczych. Autorzy pracy stwierdzili, że olejek zawierający 10,4% cis-tujonu i 20,5% kamfory wykazywał najlepsze właściwości przeciwgrzybiczne i był najbardziej aktywny.
Liang i in. [68] badali skład olejku eterycznego z kwiatów Salvia miltiorrhiza L. Olejki z kwiatów pochodzących z różnych regionów Chin wyodrębniono przy pomocy destylacji z parą wodną, następnie uzyskany destylat był ekstrahowany eterem, po czym wymrażano go w temperaturze -18°C w celu usunięcia wody. Próbki analizowano techniką GC/MS. Komponentami badanych olejków były głównie monoterpeny, seskwiterpeny, kwasy tłuszczowe i alkany. Badania przeprowadzane techniką GC/MS wskazały, że dominującymi składnikami olejków eterycznych były /?-kariofilen (12,2-31,7%), a-kariofilen (4,8-10,6%), kwas heksadekanowy (3,9-18,8%) i kadinadien (7,4-29,3%).
W kolejnym artykule [69] brazylijscy naukowcy przedstawili wyniki swoich badań nad właściwościami przeciwbakteryjnymi olejków eterycznych zawartych w Safoia officinalis L. oraz w Safoia triloba L. Materiał roślinny pochodził z południowej Brazylii i do analizy użyto technikę GC/MS. W składzie olejku pochodzącego z Safoia officinalis L. zidentyfikowano głównie a-tujon, 1,8-cyneol, bomeol, kamforę i /?-pinen,
42