1194638408

M. Maciejski: Intuicyjny uersus racjonalny.. 169

Etap III: Eksperymentator różnicuje badanych ze względu na styl myślenia, wykorzystując kwestionariusz „Intuicyjny versus racjonalny styl myślenia”. Dokonuje analizy wyników według normalizacji stenowej (dołączonej do kwestionariusza IR), określając badanych jako: intuicjonistów, niezróżnicowanych (nieposiadających zdecydowanej przewagi określonego stylu myślenia), racjonalistów.

Etap IV: Dalsza część eksperymentu ma charakter badania indywidualnego. Wszyscy uczestnicy eksperymentu kolejno przesłuchują obydwu świadków.

Eksperymentator informuje badanego, że za chwilę wysłucha swobodnej relacji osób, którym przydarzyło się być obserwatorem zdarzenia o charakterze kryminalnym. Prosi o uważne wysłuchanie ich relacji i obserwowanie sposobu ich zeznawania, gdyż po zakończeniu zeznania będą proszeni o zadanie im dodatkowych pytań.

Badany najpierw wysłuchuje jednej relacji (F) i jego zadaniem jest dalsze przesłuchanie świadka, tak aby uzyskać jak najwięcej informacji o zdarzeniu. Badanego informuje się o nagrywaniu przesłuchania.

Następnie badany wysłuchuje drugiej relacji (P) i znów przesłuchuje świadka, tak aby uzyskać jak najwięcej informacji o zdarzeniu.

Bardzo ważne jest, aby pomocnicy eksperymentatora nie rozmawiali z nikim ani o zdarzeniu, na okoliczność którego są przesłuchiwani, ani o przebiegu uprzednich przesłuchań.

Wszystkie osoby biorące udział w eksperymencie powinny przesłuchiwać w jak najkrótszym czasie. Najlepiej gdyby osoby, które są przed badaniem, oczekiwały w oddzielnym pomieszczeniu, tak aby nie mogły kontaktować się z osobami, które zakończyły udział w eksperymencie. Mogą zająć się dowolną czynnością, lecz muszą mieć zarezerwowaną odpowiednią ilość czasu.

Dodatkowo badani oceniają wiarygodność świadka i jego zeznań na 11-stopniowej skali 0—10.

Świadek nie jest    Świadek jest całkowicie

wiarygodny    wiarygodny

Zeznania świadka nie są wiarygodne

Zeznania świadka są całkowicie wiarygodne