J. Trepka-Starosta: Wpływ kontroli procesu hamowania. 49
Tekst „główny” (załącznik 1), na którym powinna się koncentrować osoba badana, oraz tekst „uboczny” (załącznik 2) odtwarzany z nośnika audio.
W eksperymencie będą brały udział dwie grupy, każda po minimum 10 osób. Grupę I będą tworzyły osoby, które ukończyły 65. rok życia (starsi dorośli). W grupie II będą osoby w przedziale wiekowym 25—35 lat (młodsi dorośli).
W indywidualnym spotkaniu eksperymentator prosi osobę badaną o jak najdokładniejsze zapamiętanie powoli przedstawianej przez siebie historyjki lub czytanego tekstu. Z magnetofonu odtwarzana jest słyszalna dla osoby badanej druga „uboczna” historyjka lub tekst. Następnie osoba badana proszona jest o jak najdokładniejsze odtworzenie zapamiętanej historyjki lub tekstu prezentowanego przez eksperymentatora.
W trakcie przesłuchania zostanie zastosowana metoda SR — Swobodnej Relacji. Eksperymentator w trakcie badania nie będzie komentował odpowiedzi osoby badanej i sugerował zgodności zapamiętanego przez nią materiału z faktycznymi informacjami zawartymi w prezentowanej historyjce lub tekście. Wypowiedzi osoby badanej powinny być nagrywane w celu rzetelniejszej oceny liczby zapamiętanych przez nią faktów. Warianty eksperymentu:
— historyjka/tekst równoważne pod względem zawartych informacji,
— historyjka/tekst zawierający kontekst wzbudzający emocje (historia „główna” emocjonalna, historia „uboczna” nieemocjonalna lub na odwrót),
— odtwarzanie natychmiastowe zapamiętanej historyjki/tekstu zaraz po jej usłyszeniu,
— odtworzenie zapamiętanej historyjki/tekstu z odroczeniem czasowym, np. po upływie godziny od momentu zakończenia przedstawiania historyjki/tekstu,
— badania mogą być przeprowadzone w różnych innych grupach badawczych, gdzie zmienną oprócz wieku mogą być określone zaburzenia funkcjonowania psychicznego (potwierdzone wcześniejszą diagnozą), np. zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne.
4 Psychologia.