1194638618

24

przeszła wszystko, co dotychczas widziano w Fontainebleau, był koncert urządzony 7 października 1714 na cześć Fryderyka Augusta. Obszerne relacje o koncercie zostały wysłane do Augusta II, szeroko informował o nim opinię publiczną „Mercure”⁵². Wszystkie opisy łączy jedno: brak jakichkolwiek bliższych szczegółów o wykonawcach koncertu i repertuarze. Szczegóły owe stawały się nieistotne wobec faktu, że wspomnianego dnia po południu Ludwik XIV promenował konno w eskorcie 200 jeźdźców i 200 karet wzdłuż wielkiego kanału w Fontainebleau, pozdrawiając każdorazowo przy mijaniu Fryderyka Augusta, który pływał po tymże kanale w weneckiej gondoli, złoconej, rzeźbionej i przybranej z największym przepychem. Na dwu innych gondolach umieszczeni zostali muzycy królewscy (zapewne i śpiewacy, i instrumentaliści), a pomiędzy tymi gondolami pływały jeszcze 2 mniejsze i połączone ze sobą łodzie, na których zbudowano amfiteatr „pour les trompettes, hautbois, timbales et autres iastruments”⁵³. Z innego przekazu wiadomo też, że wśród wykonawców znajdował się pewien słynny angielski trębacz, uznany przez muzyków francuskich za „premier hommc du mondc pour sonner de la trompetc”⁵⁴. Być może był to John Shore. Śpiewacy, instrumentaliści oraz zespół trębaczy i kotlistów występowali prawdopodobnie na zmianę, podobnie jak to miało miejsce podczas analogicznej fety urządzonej 26 września 1714 w Fontainebleau dla elektora bawarskiego Maksymiliana II Emanuela⁵⁵.

Fryderyk August bywał jeszcze wielokrotnie gościem Ludwika XIV. Jeden wszakże pobyt u boku Króla Słońce musiał się odcisnąć w pamięci młodzieńca szczególnie silnie. Świadczy o tym ustalony później na jego królewsko-clektorskim dworze ceremoniał Wielkiego Tygodnia, który uderzająco przypomina w niektórych szczegółach rytuał obserwowany przezeń w Wersalu w kwietniu 1715⁵⁶.

Bliższa znajomość, jaką Fryderyk August zawarł na dworze francuskim z elektorem bawarskim, zaowocowała szeregiem spotkań towarzyskich połączonych z koncertami. Elektor bawił wprawdzie we Francji jako banita polityczny, ale fakt ten nic pozbawił go przyjemności otaczania się także na emigracji muzykami. Na czele jego kapeli stali Włosi: Giuseppe Antonio Bernabei, Piętro Torri i Evaristo Felice DalFAbaco. Gust francuski reprezentował w zespole słynny oboista Jacques Loeillet⁵⁷. Podczas jednej z wizyt w St. Cloud (podparyskicj rezydencji elektora) królewicz uraczony został przez gospodarza koncertem „muzyki włoskiej i francuskiej, osobliwie w śpiewaniu"⁵⁸.

Ponieważ od listopada 1714 także Fryderyk August dysponował w Paryżu grupką własnych muzyków przysłanych mu przez ojca z Drezna, możliwe stały się dla królewicza artystyczne rewanże. Elektor bawarski bawiący u Fryderyka Augusta z rewizytą 13 grudnia przyjmowany był „mit cincr kleiner Cammer Musique”. W skład przybyłej z Drezna Kammermusik wchodziło 5 czołowych muzyków Augusta II: kapelmistrz. Johann Christoph Schmidt, koncertmistrz Jean Baptiste Volumier (wykształcony na dworze Ludwika XIV), skrzypek Johann George Pisendel (uczeń Giuseppe Torellcgo), organista Christian Pctzold ora z oboista Johann Christian Richter⁵⁹. Źródła odnotowują 23 koncerty w paryskiej rezydencji Fryderyka Augusta. Towarzyszyły one najczęściej proszonym obiadom i kolacjom dla wybitnych gości, ale służyły również prywatnej rozrywce królewicza, zwłaszcza gdy choroba lub niedyspozycja zatrzymywały go w domu. Bywało, iż królewicz korzystał też z usług muzyków wynajętych. Podczas koncertu urządzonego 30 grudnia dla elektora kolońskiego (brata Maksymiliana Emanuela) „pewny muzykant Lullier [czyżby bardzo zniekształcona forma nazwiska Loeillet?], w służbie elektora Jmci bawarskiego będący, grał razem na dwóch fiutach, na sztorcie na hautbois etc. Przy tern